File

Op de terugreis vanuit Wismar hoorden wij vlak na ons vetrek dat er na Hamburg een file van ongeveer 12 kilometer stond. Je hoopt dan natuurlijk dat tegen de tijd dat je er bent, er van die file niets of weinig meer over is. Helaas was dat in dat geval niet zo.
Na ongeveer 1,5 uur langzaam rijden, stil staan, weer een paar meter rijden enzovoort, enzovoort, werden de drie rijstroken samengevoegd zodat al het verkeer via 1 baan langs de plek des onheils kon rijden.
Wat wij zagen en roken, was dat er iets behoorlijk in de brand had gestaan en het blusschuim dwarrelde ook nog vrolijk alle kanten op.
De (vracht?)auto was al weg en de lading werd opgeruimd. Het heeft nog wel even geduurd voor de weg weer werd vrijgegeven dus ook hier gold "Gedeelde smart is halve smart"want er hebben aardig wat auto's in deze file gestaan.

Tittentaster

Ik heb in het verleden al vaker over vreemde straatnamen geschreven en hier is er dus weer eentje! Gezien in Wismar.

Volgens onze gids kunnen er twee verklaringen zijn.
Ten eerste:De doorsteek was vroeger zo smal dat men er met goed fatsoen geen fakkel o.i.d. mee naar binnen kon nemen. De meest mensen liepen dan ook met een handen vooruit om zeker te weten dat ze nergens volaan tegenop zouden lopen. Aangezien die handen dan op borst(en)hoogte zaten zou dat de naam verklaren.
Ten tweede: In de nauwe gang zaten vrouwen die de baby's van rijke dames wel wilden voorzien van moedermelk. Wanneer de dames daar gingen kijken voor een min, dan wilden ze wel zeker weten dat er uit de borsten melk kwam dus knepen ze er in om e.e.a. te controleren.

Wie het weet mag het zeggen....
Normaal gesproken zou je onder het bord zijn doorgelopen (het hangt zo hoog omdat het al verschillende keren gestolen is)maar gelukkig wees onze gids ons er op.

Wismar

Na het bezoek van Tineke en mij aan Riga ging het een paar dagen later weer oostwaarts. Ditmaal samen met Ron en de viervoeters. Wismar was de bestemming.
Ook Wismar is een voormalige Hanzestad en lag vroeger in Oostduitsland.
Het geheel is prima gerestaureerd en zelfs de buitenwijken zagen er fris en mooi uit. Wat opviel was het vele groen in de stad.
De binnenstad is prachtig en mooi bewaard gebleven. Wij hebben een rondrit gemaakt en dan hoor je toch weer meer dan dat je in de boekjes leest.
De nadruk ligt erg op het verleden waarin Wismar bij Zweden hoorde (1631-1803) en dat is overal in de stad te zien en te merken.
Om Wismar heen merk je nog wel dat het vroeget bij Oostduitsland hoorde. Wat grauwig en triest. Leuk om een keer gezien te hebben, maar zeker geen gebied om te gaan wonen!

de drie broers

Drie Middeleeuwse huizen op een rij. De Drie Broers in Riga. In het rechterhuis is het Architectuurmuseum gevestigd. Een huis heeft Oud-Hollandse trapgevel en is zoals, de gevel laat zien, duidelijk het oudste. De andere twee huizen zijn uit de 17e en 18e eeuw.
Het bovenstaande stukje is eerlijk jatwerk! Maar mooi zijn de huizen wel. Wanneer je door het rechterhuis aan de achterkant naar buiten loopt kom je op een binnenplaats. Hier verwacht je ieder moment dat er iemand uit een deur komt stappen in de kleding van de middeleeuwen, maar dat is helaas niet zo. De oude binnenstad van Riga staat vol met dit soort huizen en straatjes. Erg de moeite waard en zeker een aanrader voor een bezoek

Vrijheidsmonument

Riga(en heel Letland) heeft een behoorlijk bezettingsverleden. Waren zij na de eerste wereldoorlog voor het eerst na 700 jaar onafhankelijk, kwam daar in 1940 door de tweede wereldoorlog al weer een einde aan. Daarna volgde de russische bezetting en pas in 1991 kwam ook voor Letland daar een einde aan.
Een indrukwekkend museum geeft daar een duidelijk beeld van.
Maar daar gaat dit stukje niet over, het gaat over het vrijheidsmonument. Zoals te begrijpen is dat een belangrijk punt in de stad. Elk uur wordt de wacht, die ervoor staat, afgelost en er staat ook nog een militait/politieagent in de buurt om te kijken of deze mannen en het monument niet beledigd lees ook beschadigd worden.
Het aflossen verraad nog de russische invloed wanneer je naar de uniformen en vooral het marcheren kijkt. Toen ze recht op ons af kwamen lopen leek het 1 persoon i.p.v. 3.
Als dochter van een militair moet ik eerlijk bekennen dat dat toch wel indruk maakte.

Riga

Afgelopen maandag was het weer zover. Voor de 11e keer gingen Tineke en ik op ons jaarlijks uitje en dit keer was de bestemming Riga in Letland.
Deze regio was voor ons allebei nieuw dus we waren benieuwd. De heenreis ging vlotjes, maar het was jammer genoeg al donker toen we aankwamen dus voor een eerste indruk moesten we tot de volgende dag wachten. Het hotel was prima en na daar gegeten te hebben en wat bijpraten slapen om de volgende dag op stap te gaan.
De volgende dag was het mooi weer (zelfs een tijdje een strakblauwe lucht) dus veel gelopen en gezien.
De volgende dag was het weer een stuk minder, dus toen de "hop on, hop off" bus gepakt. Tijdens de rondrit bleek dat we de dag ervoor dus bijna alles al te voet hadden gedaan. Wel krijg je dan wat meer informatie dan uit een boekje dus dat is ook nooit weg.
Duidelijk was al wel waarom deze stad op de wereld erfgoed lijst van de Unesco staat.
Donderdagmorgen weer te voet de stad in, maar helaas ging het aan het eind van de ochtend storten dus terug naar het hotel en daar een massage en manicure gedaan. Puur verwennerij dus.
Al met al zeker de moeite waard en in de volgende stukjes kom ik er zeker nog op terug.

asielzoekers.....

Allereerst voor alle lezers natuurlijk nog de beste wensen en vooral veel gezondheid in 2012!!
Inmiddels gaat alles weer zijn normale gangetje en dat hield vandaag in dat Ron wat klusjes in de tuin ging doen.
Zoals gewoonlijk gingen Rumble en Sandy mee, maar toen Ron even iets uit de garage moest halen, begonnen ze zich ineens "Remy" te voelen. Het kan ook zijn dat ze toen ineens gingen beseffen dat de temperatuur toch anders (lees kouder) was dan in de zomer, want ze stonden ineens met zijn tweeën voor het raam.
Nadat Rumble een paar keer met zijn poot tegen het raam had geklopt (nou ja, het was eigenlijk meer rammen) werd het duidelijk dat ze naar binnen wilden.
De blik die ze in het asiel gebruikte om door ons meegenomen te worden werd nu ook ingezet.... en we hebben ze dan ook maar snel binnegelaten!