schuldgevoel

vrijdag 14 augustus 2009
Met dank aan Inge.
Zolang het grijs van de stenen en niet van het groene gras onze oprit overheerst maak ik mij geen zorgen.
Eventueel kunnen we altijd nog de grasmachine inschakelen.

Natuurlijk zijn er altijd mensen die daar anders over denken.
Mensen die geen enkel blad op hun gazon laten liggen en geen grassprietje tussen de straatstenen kunnen zien.
Daar heb ik geen moeite mee.


Ook heb ik geen moeite mensen buurtjes die hier voobij lopen en denken: zoo, die hebben veel gras tussen de stenen..............!

Waar ik wel moeite mee heb is die ene buurvrouw die ook nog eens tegen mijn vrouw en niet tegen mijzelf zegt: jullie hebben wel erg veel...................................
Dan duurt het nooit lang of ik hoor wat zij gezegd heeft. Het resultaat?
In totaal heb ik 5 lange uren op mijn knieen gelegen om elk grassprietje te verwijderen.
Onze oprit is nu weer eentonig grijs, met dank aan ...



Tja en dan lees je bovenstaande op de blog van je buurman. Je hebt hem zelfs zien zwoegen en voelde je genoodzaakt om een paar plukjes mee te verwijderen.....

Dan denk je toch, ondanks alle levenswijsheid toch weer te snel een opmerking gemaakt met alle gevolgen voor hem.....

Gelukkig kon hij er gisterenavond weer een beetje om lachen ( incl de bekende kiespijn) maar kreeg ik toch weer overheerlijke koffie van hem.

Johan vergeef me, ik zal nooit meer zo'n opmerking maken ( hoop ik)