Verdun

Verdun is niet alleen een mooie oude stad, maar ook een groot gedenkteken voor de strijd in de eerste wereldoorlog. De strijd tussen de fransen en duitsers is hier nog lang niet vergeten en wordt op grootse wijze herdacht. Niet alleen door middel van een groot standbeeld in de stad zelf maar ook door een historische terugblik in de citadel. Daar ga je met een soort treintje door de onderaardse gangen en zie je hoe daar een ziekenhuis, kantine, bakkerij etc. was. Het is in 3D uitgevoerd en op een gegeven moment is het net of je zelf door de loopgraven rijdt. Het ereveld van Douaumont, net buiten de stad is een indrukwekkend geheel, vooral als je weet dat in het grote gebouw de beenderen liggen van 130.000 onbekende soldaten die gesneuveld zijn in de slag. We hadden niet erg veel tijd om nog meer zaken te bekijken omdat we onderweg naar Normandië waren en 's avonds hadden afgesproken met Klaas en Marco, maar we gaan zeker nog een keer kijken als we in de buurt zijn en hopen dan ook beter weer te hebben want ook in Verdun was het nat en koud.........

Geschiedenis.

 

Onze vakantie stond deze keer in het teken van de tweede wereldoorlog. We waren al eens in Normandië geweest, maar vanwege problemen met de auto lang niet alles kunnen bekijken, dus dan nog maar een keer.  We hadden besloten om op ons gemak er heen te gaan en onderweg ook nog wat bezienswaardigheden te bezoeken. In een ver verleden kwamen wij ( en Ron eigenlijk nog steeds) regelmatig voorbij de brug bij Remagen. Het was ons bekend  dat daar een museum in  was, maar we waren er nog nooit geweest.

De brug ( Ludendorffbrug) is gebouwd in de eerste wereldoorlog om snel troepen en voorraden naar het front te brengen. Tijdens de tweede wereldoorlog zijn er over de rails planken gelegd om de brug geschikt te maken voor voertuigen.

Het is de geallieerden gelukt om de brug, ondanks verwoede pogingen hem te verwoesten, in handen te krijgen. (7 maart 1945).

Na een aantal dagen stortte de brug toch nog in, maar had toen zijn taak al volbracht, nl. een goede doorgang over de Rijn voor de geallieerden.

Keukenhof

 

Maar ja op de Keukenhof liep dus ook alles achter. Buiten stond nog heel veel in de knop, alleen de crocussen bloeiden uitbundig en een paar soorten tulpen. Omdat het die dag ook wat miezerig was, kwam de pracht van Hollandse bloemen niet echt uit de verf.

In de Paviljoens zag het er heel anders uit. Prachtige, speciaal gekweekte bloemen stonden te stralen en te geuren. Prachtig om te zien. Tulpen die echt waren, maar wel nep leken, narcissen in kleurcombinaties die je nog nooit zag en hyacinten zo groot en geurend dat je niet wist wat je zag en rook.. Al met al toch de moeite waard, Niet alleen de bloemen, maar het hele park zijn heerlijk om te wandelen.  Met het voornemen om beslist nog een keer terug te komen zijn we er weer weggegaan.

rondje nederland

Begin april was Ron een week vrij en zijn we toeristisch bezig geweest in eigen land. We hebben het aangename met het nuttige verenigd en hebben voor ons zelf wat zaken bekeken, maar ook uit het oog van de Zonnebloem voor eventuele excursies volgend jaar. Begonnen  zijn we in Urk. Daar heeft Ron overlegd met de havenmeester of er een goede ligplaats is en hebben we wat rondgewandeld ( we wilden het geboortehuis van Appie Baantjer vinden, helaas niet gelukt) en na de lunch verder richting Zaanse Schans. Het was jammer dat het weer niet echt meewerkte, maar desondanks zeker de moeite waard. Erg toeristisch ( tulpen, stroopwafels en Delfts blauw) maar zeker de moeite waard.

Zowel de klompenmaker als de molenaar van de houzagersmolen willen al hun medewerking geven voor een geslaagde excursie dus nu maar kijken of het allemaal doorgaat.

Na ook even in het Verkadepaviljoen te hebben gekeken op naar ons B&B. Dat was echt heel gezellig ingericht. Alleen de naam deed het geen eer aan. Die is Tulpenzicht, maar helaas nog geen tulp te zien. De natuur liep/loopt een paar weken achter dus we waren te vroeg.

Dan de volgende dag maar naar de Keukenhof.........

 

Parlementsgebouwen.

Zoals hierboven geschreven, kom ik nog even terug op de parlementsgebouwen in Boedapest. Wat een pracht en praal daarbinnen. Ook de kroon van de eerste koning ligt er en wordt bewaakt door twee militairen. Er loopt ook een militair/bewaker achter de groep aan om er voor te zorgen dat er niemand achterblijft. Dat heb je eigenlijk niet in de gaten want je komt ogen tekort om al het moois te bekijken! We hadden het geluk dat er ging parlementszitting was, zodat we ook in die zaal mochten kijken.

We moesten even wachten voordat we naar binnen mochten, maar gelukkig was er vlakbij een gelegenheid om wat warms te drinken. Het was het wachten waard! Ik kan alleen maar zeggen, mocht je in Boedapest zijn ga dan zeker hier kijken!

Voordat Ron en ik met de honden naar Spanje gingen, was er natuurlijk eerst nog het jaarlijkse uitje met Tineke. Dit keer naar Boedapest. We waren er wel vaker geweest, maar altijd maar 1 dag en dan loop je vaak hetzelfde rondje. Dus nu wat langer om het e.e.a. te bekijken.
Bij aankomst werd het al gelijk duidelijk dat het nog maar januari was en dus koud en sneeuw.
Het geeft dan natuurlijk wel heel andere foto's dan in de folders, want die zijn allemaal op een zonnige zomerdag gemaakt. We begonnen, zoals tegenwoordig onze gewoonte is, met een rondrit met de hop on-hop off bus en dat was zeker de moeite waard. De bijbehorende koptelefoon met tekst was zelfs in het nederlands, dus gemak dient de mens.
Na 2,5 uur was duidelijk dat er veel meer te zien is dan alleen het rondje Donau en winkelstraat.
Dus besproken wat we wilden bekijken. Het kaartje is 48 uur geldig dus dat bood de mogelijkheid om de volgende dag ook nog een stuk met de bus te doen.
Dus op naar de parlemenstgebouwen. Die zijn aan de buitenkant al de moeite waard, maar binnen zeker net zo goed. Maar daarover morgen meer.

Even bijkletsen

 

Lenie en henk zoeken in de winter de warmte op. Zij vertrekken in oktober  richting Spanje en blijven daar tot het voorjaar, in de hoop dat het dan in Nederland ook weer warm is. ( vergissen is menselijk)

Wij kwamen er achter dat tijdens verblijf in Vinaros zij niet eens zo gek ver bij ons vandaan zaten, dus was een bezoekje snel geregeld

Het was even zoeken en heen en weer bellen, maar we hebben elkaar gevonden en na wat drinken ook even naar het strand. Daar waren meer mensen en dieren dus het was voor iedereen gezellig. Later zijn ze ook nog bij ons op bezoek geweest dus waren we weer van elkaars nieuwtjes op de hoogte.