Familie

Enige tijd geleden zag ik op facebook wel een rood cirkeltje staan, met een 1 maar had eigenlijk geen idee wat er aan de hand was. Na een poosje ( denk aan maanden) er toch maar een keer op geklikt. En..... wat bleek, mijn neef Peter van Seventer had mij een berichtje gestuurd. Hartstikke leuk, omdat hij mij ( vanwege het parachutespringen heel vroeger) een stoere nicht noemde.
Gelijk teruggemaild, een poosje daarna gebeld en toen wij in de Zilk zaten bezocht!
Hartstikke leuk en fijn. Wij, de van Seventertjes, zijn niet van die familiemensen, om niet te zeggen helemaal niet, maar dit vind ik toch wel erg leuk.
De vader en Peter, Jan van Seventer en mijn vader, Arie van Seventer waren broers. Helaas leven ze allebei niet meer. Maar onze oorsprong is eigenlijk hetzelfde.
Wat leuk is, is dat Peter erg veel over de familiegeschiedenis weet en ook over een jongere, in de Javazee, gesneuvelde broer.
Zal wat mij betreft een vervolg krijgen en opeens behalve met mijn een zusje, contact met wat andere familieleden!

Fruit

Hier in Duitsland zijn alle vrouwen nu erg druk bezig met het maken van jam, taartvullingen, jam etc. omdat in deze tijd veel fruit rijp is. Voor mij heeft dat weinig zin, want; A. Ik houd niet van zoetigheid ( er gaat tenslotte niets boven een bruine boterham met kaas of wordt), B. Het is wel erg veel werk ( Ja kan het ook in de winkel kant en klaar kopen) en C, De vogeltjes moeten ook wat hebben.
In Hongarije hadden we de kersen en peren. Die at je dan zo van de boom en de rest was voor de buurman of voor eerder genoemde gasten.
Nu is het hier de tijd van de druiven. Ze smaken heerlijk, klein maar fijn, maar om nu zelf wijn te gaan maken....... Ik drink het liever dus ook dit is voor de vogeltjes en af en toe een handje tijdens het werken in de tuin.
Zo is iedereen tevreden en kan ik wanneer de druiven op zijn verder met de vetbollen etc., want ondanks het prachtige weer is het al wel herfst!

Slag om Arnhem

Afgelopen weekend had Ron onverwacht dienst aan boord in Arnhem. Eigenlijk zou ik daar pas zondag's heengaan, omdat Mary en Peter zouden komen. Die moesten afbellen omdat Peter niet lekker was en dus ging in zaterdagmorgen, zoals vanouds, op weg naar Arnhem. Ik had ook geen zin om de stad in te gaan ( ja dat komt af en toe voor) en dus zat ik in de bibliotheek te lezen.

Opeens riep Ron, kijk nou dan en daar kwamen ze aan!

De deelnemers aan de herdenking van de slag om Arnhem! Er werd zoals altijd gesprongen door para's op de Ginkelse Heide maar er was ook een defilé van oude voertuigen uit die slag.

Met heel veel geduld en liefde worden deze oldtimers in ere gehouden en op zo'n dag als zaterdag komen ze te voorschijn.  Geweldig. De bestuurders hadden oude uniformen aan en alles werd zo goed mogelijk nagemaakt.  Echt leuk om te zien!

Voor alle zekerheid reden er twee auto uit zicht mee.... die waren geel en van de Wegenwacht!

seringen

 

Tijdens ons verblijf in het Westland zijn we ook op bezoek geweest bij een oude kennis uit haar en onze Zonnebloemtijd. Zij heeft op een van de plassen in de buurt van Aalsmeer een ark als buiten en daarnaast ligt een sloep. Nou was het de dag dat we daar zaten tropisch warm dus uitermate geschikt om met die sloep te gaan varen. Zo gezegd zo gedaan!  Tijdens het varen gingen we ook tussen een soort eilandjes door en daarop stonden seringen. Ze vertelde ons dat die in het najaar weer in de kassen gaan en daar in bloei getrokken worden zoals ze dat noemen. Je staat er niet bij stil dat het zoveel werk is om die mooie planten in het voorjaar te zien bloeien en te kunnen kopen.

Ook wist ze veel te vertellen over de geschiedenis van het tuinieren, dus het was niet alleen heerlijk vertoeven op het water maar ook nog leerzaam.

Na afloop heerlijk gegeten in de jachthaven van de watersportvereniging en zo kwam er aan een heerlijke dag weer een einde.

Net als de vorige keer op de terugreis weer ingeslagen bij de kweker. Dit maal natuurlijk bollen en bossen lelie's zodat we thuis nog wat na kunnen genieten van een paar heerlijke dagen!

 

Kasteel de Haar

 

 

Wij, de van Seventertjes hebben dus een heus familiewapen en wapenschild. Volgens zeggen , weet eigenlijk niet meer door wie, zou het in kasteel "de Haar" te Haarzuylen in een glas in lood raam te vinden zijn.

Op de heenreis naar de Zilk, voor een paar dagen West Nederland, een bezoek gebracht aan dit Kasteel (1391).

Wat een verrassing! Het was even zoeken, maar dan heb je ook wat! Het ligt en een prachtig park, dat heel goed is onderhouden. Bij binnenkomst blijkt, dat onze rondleiding gegeven wordt door een hele enthousiaste dame, die erg leuk vertelt.

Tassen en fototoestellen moesten in en kluisje worden achtergelaten, maar toen ik vertelde van het doel van ons bezoek, mocht ik het meenemen voor het geval dat....

Een andere medewerker ging op zoek, hij had de naam wel eens horen vallen, maar kwam onverrichterzaken terug.

Tijdens onze wandeling door het kasteel zagen we dat er ook heel veel kleine wapens in diverse ramen zaten, dus dan zijn er wel heel veel mogelijkheden. Niet gevonden dus, maar het was geen verspilde tijd, want het was zeer zeker de moeite waard om alles te zien

.We zullen nog een mailtje sturen aan de conservator. Misschien weet zij, waar het te vinden is.

 

 

 

Zsolnay

Eigenlijk wist ik alleen dat er een porseleinfabriek in Pecs stond en in mijn beleving maakte die alleen afschuwelijk groenachtige stukken zoals die ook op een fontein in de binnenstad van Pecs staan.
Tijdens mijn afgelopen verblijf in Hongarije, besloten Femke en ik, om wat cultureels te doen en gingen op pad naar het museum van Zsolnay. Wat een verrassing! Het was niet alleen een compleet park met paviljoens, maar het bleek dat ze in het verleden geweldige dingen hebben gemaakt!

We hebben onze ogen uitgekeken en nog maar de helft gezien. In verband met de warmte hadden we de viervoeters thuisgelaten en dat wilden we ook niet te lang laten duren.

Bovendien was er nog een "shoppingstreet"en die moesten we ook even bekijken.

Eén ding is zeker, we gaan zeker nog een keer terug om de rest te bekijken.

Kersen

 

 

In onze tuin in Hongarije staan een aantal kersenbomen. Vorig jaar hadden we onze buik er al aan vol gegeten, maar dat was van de grote boom. Deze keer was die bijna leeg,vanwege de late nachtvorst die veel kapot had gemaakt, maar de anderen hadden volop te bieden.

Nu eet je in je eentje niet drie bomen leeg dus maar tegen Zolly, onze buurman gezegd dat als hij ook wat wilde hij kon plukken. Dat was niet tegen dovemansoren gezegd , want een echte Hongaar kan alles gebruiken. Maakt hij van de kersen geen likeur, dan toch zeker wel sap of jam.

Hij heeft Femke en mij het sap laten proeven. Was behoorlijk zoet dus niet echt mijn smaak. Heb dan toch liever de kersenlikeur. Begrijp nu ineens waarom ik dat in andere jaren kreeg aangeboden. Was natuurlijk gemaakt van onze eigen kersen!

 

Vissenhuid

Het verhaaltje op de eerste foto zegt waarover het gaat, maar toen ik vorige week met Luigi en Simone naar Nederland ging hebben wij ook een bezoek gebracht aan het vroegere eiland Schokland.
Daar wordt niet alleen de geschiedenis van het voormalige eiland getoond, maar ze hebben ook een hele goede film over de inpoldering. Het voormalige eiland staat ook de Werelderfgoedlijst dus dat zegt ook wel wat. Achter in het kerkje was een tentoonstelling over het gebruik van vissenhuid en de kunstenaar had er mooi dingen van gemaakt. Je moet maar op het idee komen.....

Christian Dior

 

Christian Dior 21 (Januari 1905 – 23 Oktober 1957) is heden ten dagen nog steeds bekend van mode en parfums. Het maakt niet uit dat hij er zelf al lang niet meer is, want onder zijn naam zijn meerdere ontwerpers bekend geworden o.aJohn Galliano en Gianfranco Ferre. Hij is geboren in Granville en toen wij deze stad bezochten, tijdens ons verblijf in Normandië, kon een bezoek aan zijn  geboortehuis niet uitblijven. Het huis waar hij is geboren staat op een bijzonder mooi plekje. In een grote tuin met uitzicht op de oceaan. Niet alleen kleding die door hem en zijn opvolgers zijn ontworpen worden er tentoongesteld maar ook schilderijen ( o.a. Monet) van de vrienden van zijn ouders hangen er.  Het zijn ware kunststukken en niet altijd echt draagbaar, maar zeker de moeite waard en ik denk dat iedere vrouw er van droomt, om in zo'n mooie outfit een keer naar een groot feest te gaan. Al met al kwam hij niet uit een arme familie, maar hij heeft niet de meest makkelijk weg gekozen om beroemd te worden en te blijven!

Normandië

 

En toen gingen we naar Normandië.... En ook daar was erg nat en koud. Een aantal zaken hadden we de vorige keer ook al bezocht, maar het is waar wat wordt gezegd, de tweede keer zie je weer heel andere zaken. Bij de Pagasus brug zag je ook nu weer duidelijk dat er nog steeds veteranen komen en voor hun gesneuvelde kameraden kransen neerleggen. Klaas en Marco hadden de film de langste dag gekocht en die hebben we in twee avonden bekeken. Wanneer je dan de gevechten ziet op plaatsen waar je die dag geweest bent, dan kijk je er toch anders tegenaan. De doedelzak van Bill Miller en zijn kilt liggen ook in het museum bij de brug en ik kon mij niet herinneren dat ik die de vorige keer gezien had.  Ook andere zaken hebben we nog bekeken maar daar kom ik nog op terug

Verdun

Verdun is niet alleen een mooie oude stad, maar ook een groot gedenkteken voor de strijd in de eerste wereldoorlog. De strijd tussen de fransen en duitsers is hier nog lang niet vergeten en wordt op grootse wijze herdacht. Niet alleen door middel van een groot standbeeld in de stad zelf maar ook door een historische terugblik in de citadel. Daar ga je met een soort treintje door de onderaardse gangen en zie je hoe daar een ziekenhuis, kantine, bakkerij etc. was. Het is in 3D uitgevoerd en op een gegeven moment is het net of je zelf door de loopgraven rijdt. Het ereveld van Douaumont, net buiten de stad is een indrukwekkend geheel, vooral als je weet dat in het grote gebouw de beenderen liggen van 130.000 onbekende soldaten die gesneuveld zijn in de slag. We hadden niet erg veel tijd om nog meer zaken te bekijken omdat we onderweg naar Normandië waren en 's avonds hadden afgesproken met Klaas en Marco, maar we gaan zeker nog een keer kijken als we in de buurt zijn en hopen dan ook beter weer te hebben want ook in Verdun was het nat en koud.........

Geschiedenis.

 

Onze vakantie stond deze keer in het teken van de tweede wereldoorlog. We waren al eens in Normandië geweest, maar vanwege problemen met de auto lang niet alles kunnen bekijken, dus dan nog maar een keer.  We hadden besloten om op ons gemak er heen te gaan en onderweg ook nog wat bezienswaardigheden te bezoeken. In een ver verleden kwamen wij ( en Ron eigenlijk nog steeds) regelmatig voorbij de brug bij Remagen. Het was ons bekend  dat daar een museum in  was, maar we waren er nog nooit geweest.

De brug ( Ludendorffbrug) is gebouwd in de eerste wereldoorlog om snel troepen en voorraden naar het front te brengen. Tijdens de tweede wereldoorlog zijn er over de rails planken gelegd om de brug geschikt te maken voor voertuigen.

Het is de geallieerden gelukt om de brug, ondanks verwoede pogingen hem te verwoesten, in handen te krijgen. (7 maart 1945).

Na een aantal dagen stortte de brug toch nog in, maar had toen zijn taak al volbracht, nl. een goede doorgang over de Rijn voor de geallieerden.

Keukenhof

 

Maar ja op de Keukenhof liep dus ook alles achter. Buiten stond nog heel veel in de knop, alleen de crocussen bloeiden uitbundig en een paar soorten tulpen. Omdat het die dag ook wat miezerig was, kwam de pracht van Hollandse bloemen niet echt uit de verf.

In de Paviljoens zag het er heel anders uit. Prachtige, speciaal gekweekte bloemen stonden te stralen en te geuren. Prachtig om te zien. Tulpen die echt waren, maar wel nep leken, narcissen in kleurcombinaties die je nog nooit zag en hyacinten zo groot en geurend dat je niet wist wat je zag en rook.. Al met al toch de moeite waard, Niet alleen de bloemen, maar het hele park zijn heerlijk om te wandelen.  Met het voornemen om beslist nog een keer terug te komen zijn we er weer weggegaan.

rondje nederland

Begin april was Ron een week vrij en zijn we toeristisch bezig geweest in eigen land. We hebben het aangename met het nuttige verenigd en hebben voor ons zelf wat zaken bekeken, maar ook uit het oog van de Zonnebloem voor eventuele excursies volgend jaar. Begonnen  zijn we in Urk. Daar heeft Ron overlegd met de havenmeester of er een goede ligplaats is en hebben we wat rondgewandeld ( we wilden het geboortehuis van Appie Baantjer vinden, helaas niet gelukt) en na de lunch verder richting Zaanse Schans. Het was jammer dat het weer niet echt meewerkte, maar desondanks zeker de moeite waard. Erg toeristisch ( tulpen, stroopwafels en Delfts blauw) maar zeker de moeite waard.

Zowel de klompenmaker als de molenaar van de houzagersmolen willen al hun medewerking geven voor een geslaagde excursie dus nu maar kijken of het allemaal doorgaat.

Na ook even in het Verkadepaviljoen te hebben gekeken op naar ons B&B. Dat was echt heel gezellig ingericht. Alleen de naam deed het geen eer aan. Die is Tulpenzicht, maar helaas nog geen tulp te zien. De natuur liep/loopt een paar weken achter dus we waren te vroeg.

Dan de volgende dag maar naar de Keukenhof.........

 

Parlementsgebouwen.

Zoals hierboven geschreven, kom ik nog even terug op de parlementsgebouwen in Boedapest. Wat een pracht en praal daarbinnen. Ook de kroon van de eerste koning ligt er en wordt bewaakt door twee militairen. Er loopt ook een militair/bewaker achter de groep aan om er voor te zorgen dat er niemand achterblijft. Dat heb je eigenlijk niet in de gaten want je komt ogen tekort om al het moois te bekijken! We hadden het geluk dat er ging parlementszitting was, zodat we ook in die zaal mochten kijken.

We moesten even wachten voordat we naar binnen mochten, maar gelukkig was er vlakbij een gelegenheid om wat warms te drinken. Het was het wachten waard! Ik kan alleen maar zeggen, mocht je in Boedapest zijn ga dan zeker hier kijken!

Voordat Ron en ik met de honden naar Spanje gingen, was er natuurlijk eerst nog het jaarlijkse uitje met Tineke. Dit keer naar Boedapest. We waren er wel vaker geweest, maar altijd maar 1 dag en dan loop je vaak hetzelfde rondje. Dus nu wat langer om het e.e.a. te bekijken.
Bij aankomst werd het al gelijk duidelijk dat het nog maar januari was en dus koud en sneeuw.
Het geeft dan natuurlijk wel heel andere foto's dan in de folders, want die zijn allemaal op een zonnige zomerdag gemaakt. We begonnen, zoals tegenwoordig onze gewoonte is, met een rondrit met de hop on-hop off bus en dat was zeker de moeite waard. De bijbehorende koptelefoon met tekst was zelfs in het nederlands, dus gemak dient de mens.
Na 2,5 uur was duidelijk dat er veel meer te zien is dan alleen het rondje Donau en winkelstraat.
Dus besproken wat we wilden bekijken. Het kaartje is 48 uur geldig dus dat bood de mogelijkheid om de volgende dag ook nog een stuk met de bus te doen.
Dus op naar de parlemenstgebouwen. Die zijn aan de buitenkant al de moeite waard, maar binnen zeker net zo goed. Maar daarover morgen meer.

Even bijkletsen

 

Lenie en henk zoeken in de winter de warmte op. Zij vertrekken in oktober  richting Spanje en blijven daar tot het voorjaar, in de hoop dat het dan in Nederland ook weer warm is. ( vergissen is menselijk)

Wij kwamen er achter dat tijdens verblijf in Vinaros zij niet eens zo gek ver bij ons vandaan zaten, dus was een bezoekje snel geregeld

Het was even zoeken en heen en weer bellen, maar we hebben elkaar gevonden en na wat drinken ook even naar het strand. Daar waren meer mensen en dieren dus het was voor iedereen gezellig. Later zijn ze ook nog bij ons op bezoek geweest dus waren we weer van elkaars nieuwtjes op de hoogte.

Muurtje

Niet alleen Rumble genoot van de zon, maar ook onze Sandy vond het wel erg plezierig in de tuin. Ook zij was dus veel buiten en scharrelde wat rond. Maar plotseling kwam Rumble tot leven....... er liep een soortgenoot langs het tuinmuurtje. De eerste dagen bleef het bij kijken en wat blaffen, maar dat gaf toch weinig voldoening. En jawel op zijn oude dag kreeg hij een ingeving of was het een herinnering van vroeger toen hij wat minder stram was. We zullen het nooit weten, maar ineens was hij aan de andere kant van het muurtje! Dit vroeg natuurlijk om herhaling bij elke volgende hond. We hebben er een foto van gemaakt en Sandy kijkt vol bewondering toe!

Rumble

Dat onze honden echte zonaanbidders zijn mag bekend zijn! In Spanje hadden ze het dus helemaal naar hun zin. Vooral Ruble was een ster in het zoeken van het warmste plekje in de tuin. Maar ja je kan niet altijd zeggen:" ik ga slapen". Aangezien er in het huis een meditatieruimte was en een groot Boedabeeld stond vond hij deze opmerking dan ook wel op zijn plaats.

Koningin Beatrix

Morgen de troonswisseling....... Afscheid nemen van een geweldige vrouw...... Gedoe over het Koningslied ( wat volgens mij geen hond morgen kan meezingen) en dan ineens een mooi ontroerend lied waar je warm van wordt. Betrix bedankt! U heeft het geweldig gedaan. We gaan U missen, maar voor alles: "Geniet van Uw vrijheid, ga leuke dingen doen en nog veel mooie jaren gewenst!

 

Ja, ja eindelijk is het weer zover! We gaan weer bloggen! Het was een beetje in de vergtelheid geraakt, mede door facebook. Het nadeel is dat je ook minder foto's maakt en ook minder herinneringen bewaard. Had het al eerder geprobeerd, maar toen lukte het niet, maar nu dus wel.

Ik begin maar zo grofweg in met het begin van dit jaar. Wij waren toen twee weken in Vinaros in Spanje. Hadden daar een huis gehuurd en dat voldeed aan al onze verwachtingen!                        

Niet allen was het een mooi en compleet huis, maar het uitzicht was geweldig! Bovendien werkte het weer ook mee, dus alle ingrediënten voor een fijne vakantie waren aanwezig, We hebben dan ook heerlijk van , voornamelijk het mooie weer, genoten al hebben we ook een aantal zaken bekeken. Barcelona en Valencia, waar we precies tussen zaten, hebben we voor een andere keer gelaten.

We zijn van plan om zeker terug te gaan!