Zo mooi.......

Enige jaren geleden, waren wij, zoals wel vaker voorkomt, bij Vähning. Dat is een groot tuincentrum hier in de buurt waar zelfs veel nederlanders naar toekomen. Of dat voor de gratis koffie met koekjes, vanwege de bloemen of dat ze altijd op zondag open zijn is, zullen we wel nooit te weten komen.
Nadat wij gepakt hadden, wat we dachten nodig te hebben, zagen we in een hoekje een zielig plantje staan (Ja die heb je ook!)met 1 bloem
Wij vroegen wat dat moest kosten, en na een meewarige blik van de verkoper, mochten we het voor 1 € meenemen.
Het plantje in de tuin gezet en kijk.... het volgende jaar waren er al drie bloemen.
Elk jaar doet de roze klaproos het prima en het is een prachtig gezicht. Alleen jammer dat het maar zo kort is.

Helaas.... toch niet

Na terug
komst uit Arnhem, bleek het hier ook erg hard te hebben gewaaid en ons nestje lag leeg op grond. Geen musjes meer te bekennen. Nu maar hopen dat ze al op eigen kracht weg konden komen, anders is het meer dan terecht dat Rumble gisteravond achter de rode buurtkater aanzat.

weer gezinsuitbreiding

Onder de carport was regelmatig een musje druk in de weer en we zagen dan ook dat deze dame bezig was om haar kraamkamer in orde te maken. Daarna zagen we een tijdje niets tot opeens.....
Jawel, jonge musjes! Moeder was hevig in paniek toen de foto's gemaakt werden, maar ging daarna weer driftig door met het voeren van haar jongen.

Trots ging ik met de foto's afgelopen weekend naar Arnhem, waar Ron dienst had.....

toeristisch rijden

Tegenwoordig rijden wij veel "toeristisch" wanneer we ergens naar toe gaan. Dat wil zeggen: "weg van de snelweg".
Bij de Aldi heb ik ooit een boek gekocht waar speciale routes instaan, zoals de Alpen Strasse, met daarbij bezienswaardigheden of speciale punten langs die route of een eindje daarvandaan.
Zo kwamen we deze keer bij de "Donaudurchbruch"in Weltenburg terecht.
We hadden geen idee wat ons te wachten stond, maar het was indrukwekkend. Het water heeft zich een weg gebaand door de bergen en op een soort schiereilandje hebben monniken daar een klooster gebouwd met natuurlijk een bierbrouwerij.
Het water was nu extreem laag, maar het kan er ook aardig hoog staan. Bij dit mooie weer hebben we op het kloosterplein heerlijk gegeten .
Zo onderweg kom je
af en toe juweeltjes tegen.

drie is te veel.........

Toen wij vorige jaar in Hongarije waren, vertelde de schoonzoon van de buurman dat zijn Vizsla jongen kreeg. Wij reageerden daarop erg enthousiast en toen ze geboren waren kregen wij bericht dat er vrouwtje voor ons tussenzat.
Maar om nu helemaal daarheen te rijden om een pup op te halen, terwijl hier de asiels ook vol zitten, zagen wij niet echt zitten.
Wij hoorden dat ze naar onze buurman was gegaan.
Bij aankomst, begin mei, zat ze al achter het hek te wachten. Wat mager en schichtig maar wel ontzettend leuk. De hongaren gaan iets anders met hun dieren om, soms zitten honden aan de ketting, maar als ze het beter hebben getroffen lopen ze los in de tuin. Binnen komen ze echter zelden of nooit.
Ook Bozda, want zo heet ze, niet.
Bij ons in de tuin met Sandy en Rumble was helemaal het einde vooral omdat ze ook af en toe wat extra eten en hondekoekjes kreeg toegestopt.
Wanneer wij 's morgens uit bed kwamen zat ze al te wachten en vanaf dat moment hadden wij dus drie honden. Met pijn in ons hart hebben we haar achtergelaten.....