Kusch

Door de leverancier van de meubeles aan boord bij Ron, waren we uitgenodigd om de fabriek in Hallenberg (Sauerland) te komen bezichtigen.
Dat kon mooi gecombineerd worden met ons tripje naar Berlijn en vanuit Berlijn dus richting Sauerlan.
Daar was een hotel voor ons gereserveerd en werden we ontvangen door de importeur in Nederland en iemand van de leverancier.
Het werd een gezellige avond met heerlijk eten en wijn (aanbevolen door de heer Kusch zelf) en de volgende dag na het ontbijt ging het richting fabriek. Er was ook een groepje Belgen om e.e.a. te bezichtigen en tot onze grote verrassing hing er dus van beide landen de vlag aan de gevel.
Door degene die de rondleidng verzorgde werd er nog een groepsfoto gemaakt en daar konden we de fabriek in.
Daar werd al snel duidelijk dat de meubels ambachtelijk werden gemaakt. Van het op het oog uitsorteren van het hout tot het gaatje boren voor de verbinding.
In de fabtriek hingen verschillende uitspraken van de oprichter van de fabriek en je merkte dat er een hele goede sfeer ook onderling was.
Kusch maakt ook meubels voor vlievelden en die zijn niet van hout, maar ook erg mooi.
Na de rondleiding nog een lunch en ook aan dit uitstpje was een eind gekomen.

familieportret

Wanneer je met twee honden ergens loopt, dan heb je al snel aanspraak en willen mensen de beesten aaien. In Berlijn was dat niet anders. Vooral Amerikanen vinden schijnbaar honden geweldig en zo heb je dan al snel contact. Vooral wanneer je vertelt dat onze honden uit het asiel komen zijn ze helemaal onder de indrukken van onze "schattige" honden.

Ook bij de Brandenburger Tor was het weer raak. Terwijl ik de heren met Sandy en Rumble fotografeerde kwam er een mevrouw op mij toelopen en zei dat ze een foto van ons vieren wilde maken en als tegenprestatie wilde ze de twee aaien. Zo gezegd, zo gedaan en zie hier het resultaat.
Klaas en Marco stonden versteld van de aandacht, dat hadden ze niet verwacht. De verbazing groeide helemaal toen het regelmatig voorkwam dat de twee eerder te drinken hadden dan wij.
Zo zie je maar, er zijn zeer veel dierenliefhebber. Gelukkig maar.

Rumble

Wanneer wij zo onderweg zijn dan gaat onze voorkeur uit naar het bekijken van steden en bezienswaardigheden. Wandelen in de natuur en volgeltjes en plantjes kijken is niet echt ons ding. Hoewel lekker langs het strand lopen......
Maar goed, je zou verwachten dat het bij honden andersom is. We hadden dan ook verwacht dat Rumble en Sandy hun ziel in lijdzaamheid zouden bezitten, bij het rondlopen in Berlijn.
Toen we besloten om met een dubbeldekker de stad rond te gaan (het was mooi weer en boven zat je heerlijk buiten), liepen de beide viervoeters de trap naar boven op waarna Sandy lekker ging liggen. Rumble in eerste instantie ook. Tot we gingen rijden. Mijnheer nam plaats naast de gids en genoot van de uitzichten op de eerste rij. Allen de zonneklep en zonnebril ontbraken, anders was het een echte toerist geweest.

Berlijn

Afgelopen week een paar dagen naar Berlijn geweest. We gingen samen met Klaas en Marco en hadden afgesproken dat we ieder op eigen gelegenheid zouden gaan.
Natuurlijk hielden we onderweg contact door middel van SMSjes in de vorm van "Waar zitten jullie?"en "Wij hebben net in het zonnetje op een terras koffie gedronken"

Ongeveer een uurtje voor Berlijn hebben we elkaar ontmoet en zijn verder samen gereden. Dat Klaas het niet allemaal even intressant vond blijkt wel uit bijgaande foto, maar ook de zaken waar hij wel voor te porren is, is duidelijk te zien. Het geldt bij hem niet alleen voor hartige zaken, maar zeker ook voor zoetigheid.
Volgens mij is dat ook wel een "beetje" te zien.