Thai Sebastian

Afgelopen zaterdag was het weer zover! Sebastian (en natuurlijk zijn ouders) kwamen bij ons op bezoek.
Na eerst even wakker te moeten worden (hij had in de auto geslapen) was hij er weer helemaal. Het kadootje dat onder de kerstboom lag, had hij snel te pakken. Na het uitpakken, mocht hij voor kerstman spelen en ook de kadootjes aan zijn vader en moeder,en aan ons geven.
De trekker van Duplo viel gelukkig in de smaak, maar na een poosje toch maar eens kijken wat er nog meer te vinden was.
In het verleden hebben wij uit diverse vakantielanden hoofdbedekking meegenomen en vooral de hoed uit Thailand vond hij geweldig. Dat moest natuurlijk geshowd worden en zie hierbij het resultaat. Een echte charmeur. Ik denk dat als hij later met deze hoed op, op een markt in Thailand loopt, hij geen gebrek aan belangstelling heeft.

40 jaar terug.......

Enige tijd geleden besloten wij om alle dia's die we hebben op een CD te zetten. Neemt minder ruimte in en met de huidige techniek (lees computer) zijn ze sneller te bekijken dan met een dia projector. Trouwens wie heeft er geen herinneringen aan het kijken van vakantiedia's in het donker.
Een scanner gekocht, maar we kwamen al snel tot de ontdekking dat het wel erg veel tijd zou kosten voordat alles op een CD zou staan.
Ron had inmiddels een adresje in Koblenz gevonden die het voor niet al te veel geld ook wilde doen.
Eerst de dia's van Ron laten doen, want dat waren er niet zo veel.
Het resultaat was goed, dus daarna de anderen van de van Seventertjes en dat waren er aanzienlijk meer.
Op het oog er al een groot aantal verwijderd maar er bleef genoeg over.
Vakanties, avondvierdaagse en dagtripjes , het was allemaal vastgelegd.
Toen de CD kwam dus gelijk achter de computer. Echt geweldig al die oude beelden.
Er zaten er ook tussen die ikzelf gemaakt had en dat waren er o.a. van onze werkweek in 1970 naar Londen. Was in die tijd een hele happening, want London was toen voor de jeugd het middelpunt van de wereld. Carnaby street, Kingsroad en Piccadilycircus, we zijn er geweest.
Heel leuk is het dat er een foto van Janny en mij tussen zat, en dat we vorige maand op de Zonnebloem, na een middagje shoppen, er weer een aantal gemaakt hebben.
We waren elkaar een poosje uit het oog verloren, maar inmiddels zien en spreken we elkaar weer regelmatig.
Ik zou zo zeggen, heel erg veel zijn we niet veranderd.......of toch wel.......

eindelijk volwassen !!!!!

Afgelopen zondag was het dan zover. Anna en Javina werden 18 en zijn nu volwassen.
Maar wat minstens zo belangrijk is, ze kunnen hun rijbewijs gaan halen.
Het is een mooi stel om te zien alleen is het moeilijk om je voor te stellen dat ze al zo oud zijn. Het was toch pas gisteren dat ze hun schoen kwamen zetten, en eergisteren dat we gingen zwemmen als Pa en Ma wilden uitslapen?
Helaas het is langer geleden en niet alleen zijn zij ouder geworden maar wij allemaal ook.

Het was weer gezellig om erbij te zijn en ik hoop dat ze binnenkort zelf met de auto van Ma hierheen kunnen komen, altijd zonder (grote) ongelukken vele kilometers zullen afleggen, maar vooral dat ze gelukkig en gezond heel oud zullen worden!

winters plaatje

Net als je gaat denken:"Wie weet valt het dit jaar wel mee met de winter", komt het er toch van.
Een beetje nachtvorst, koud, maar met een blauwe lucht en dan ineens.....
Mist en vriezen. Niets aan dus, waterkoud! Vorige week begon het, en het gaat maar door. Het enige wat er op zit is om het binnen gezellig en aangenaam te maken en kijken naar de winterse plaatjes zoals onze apenboom in de tuin.
Bij de naam denk je aan tropische sferen, maar onder de rijp, met nog wat verdwaalde spinnenwebben, is het eigenlijk ook wel genieten.

Lichtjesfeest.

De middenstand van Lathen had besloten om dit jaar geen kerstmarkten te organiseren.
Een wijs besluit, want het is overal hetzelfde. De ene markt is wat groter dan de andere, maar het meerendeel van de kramen is voor de inwendige mens, oftewel eten en drinken en dan vooral dat laatste. De rest bestaat uit goed bedoelde rotzooi en een enkele kraam met echte mooie of leuke dingen die met kerstmis te maken hebben.

In Lathen hadden ze gisterenavond het lichtjesfeest.
De winkels waren open en bij de ingang van de winkels stonden inderdaad erg veel lichtjes in de vorm van kaarsjes. Ook in de winkels zelf was op deze manier voor sfeer gezorgd. Heel gezellig en leuk om al een beetje in een winterse sfeer te komen.
In het Heimathaus was een tentoonstelling van kerststallen en ook dat was meer dan de moeite waard.
Natuurlijk ontbraken de eet en drink stalletjes niet, maar dat kan ook niet anders want zonder dat is een duits uitstapje niet compleet.

Homo Ceramicus Mettlachiensis

In het zelfde park waar het vorige stukje overgaat, stond nog een leuk beeld.
De naam van de schepper klinkt erg Nederlands , maar helaas kon ik op Google niets vinden over de maker.
Maakt niet uit, wanneer je het beeldje ziet en de naam leest, komt er vanzelf een glimlach op je gezicht. En daar gaat het toch om in het leven. Want.... een dag niet gelachen is een dag niet geleefd.
Een waarheid die nog steeds staat en wanneer je dat probeert vol te houden is het aangenaam vertoeven op moeder Aarde.

Kunstwerk

Zoals in de vorige blog al gezegd, in de tuin bij Villeroy en Boch was van alles te zien. Niet over het hoofd te zien was dit kunstwerk. Het figuur is met planten begroeit en het geheel is erg indrukwekkend. Het verhaal en de achtergrond staan op het bord. Even klikken en het is duidelijk te lezen.

Villeroy en Boch

Tijdens ons weekendje weg gingen we ook naar Mettlach.Zoals bekend is ondergetekende gek op outlets en in Mettlach zit de outlet van deze firma. Niet alleen de outlet, maar ook de fabriek en het hoofdkantoor. Het kantoor is in een mooi oud pand gevestigd en er is tevens een grote showroom van sanitair etc. Altijd leuk om te kijken en om ideeën op te doen.
Na een bezoek aan de winkel dus ook daar gekeken.
Beneden in de hal hingen de portretten van de oprichters en buiten stonden ook de standbeelden.
Het is niet alleen de moeite waard om de winkel te bezoeken, maar ook het park achter het hoofdkantoor is zeker de moeite waard. Kortom ze zullen ons er vaker zien als we in de buurt zijn.
Dat zal zeker gebeuren want het is vlak bij de woonplaats van Sebastian en zijn ouders.....

Cochem

Afgelopen donderdag ging ik richting Koblenz om Ron op te halen voor een lang weekend. Voordat ik wegging nog uitgebreid mijn haar gewassen en los laten hangen om te drogen.
Onderweg tijdens een sanitaire stop, was het inmiddels droog en besloot ik om het weer in de bekende staart te doen. Daarvoor haalde ik mijn bril van mijn hoofd en legde hem op de wastafel.....
Inderdaad vergeten hem weer mee te nemen en dat ontdekte ik pas vele kilometers verder. Teruggaan was geen optie (als hij er nog zou liggen) dus wat nu. Zonder bril kan ik net de borden langs de snelweg lezen, maar dan houdt het ook wel op.
Nadat ik Ron had opgepikt en we besloten hadden om het eerste stuk (richting Trier) langs de Moezel te rijden besloten we om in Cochem naar de opticien te gaan.
Ron kende het stadje een beetje en we liepen dus gelijk goed.
Gelukkig hadden ze kant en klare leesbrilletjes dus het leed was gauw geleden.
Onderweg ontdekt dat Cochem terecht door heel veel toeristen (veel Japanners en Nederlanders, maar ja die kom je echt overal tegen) wordt bezocht.
Leuk was vooral dat een stukje geschiedenis op een muur is weergegeven in een soort tegelvorm.

alles automatisch...

Hoewel mijn vorige blog anders deed vermoeden is het dus wel degelijk herfst en dus oogsttijd. Ieder jaar is het weer verbazingwekkend om te zien hoe dat heden ten dagen gaat. Grote en nog grotere machines zie je op het land en binnen mum van tijd is de oogst binnen. Een paar mannetjes op de trekkers om de oogst naar binnen te rijden en de grote oogstmachines te rijden en klaar is het weer voor dit jaar!
Ook bij ons achter was het zover. Dit jaar geen mais, zodat ons uitzicht weer terugkwam, maar aardappelen. Die zorgden ervoor dat we de hele zomer (nou ja zomer) ons uitzicht hielden. Benieuwd wat er volgend jaar achter ons hek komt te staan.

Lente?

Toen ik afgelopen week naar Lathen reed, dacht ik dat ik het niet goed zag! Lammetjes in de wei!
Dat is een beeld waarnaar ik in januari snakkend uitkijk dus ik begon erg aan mijn gezichtsvemogen te twijfelen.
De volgende dag mijn fototoestel meegenomen, en zie hier het resultaat. Ze waren er echt. Moeders zorgt er goed voor.
Maar hoe zit het nu eigenlijk. Is de hele natuur van slag of is dit een "ongelukje"?
Eigenlijk zal het me ook een zorg zijn. Ondanks de rotzomer, de mooie (koude) dagen nu weet ik het zeker. Het wordt vanzelf weer lente!!! En daarna wordt het weer zomer!
Ik ga dus vol goede moed de winter in.

Oktoberfest

Net als het carnaval in Nederland, rukt het oktoberfest in Duitsland steeds meer op naar het Noorden.
Het grootste feest is natuurlijk nog steeds in München, maar sinds een aantal jaren is het ook in het Emsland aangekomen.
Afgelopen weekend was het weer zover in Lathen. Er werd op de markt een grote tent opgezet de nodige wagens met bier en worst werden leegehaald en overal, jawel, vlaggen uit Beieren.
Het zou best leuk zijn om het een keer in München te gaan vieren, al was het maar om Ron in een Lederhose te zien.
Alleen.... dat zal niet echt gaan lukken aangezien mijn wederhelft geen bier drinkt en niet van dit soort feesten houdt. Zelfs nadat we een keer in Lathen zijn geweest lukt het niet om met hem nog maar in de buurt van de markt te komen.
Eigenlijk niet zo erg, want de keer dat wij er waren kon ik er ook niet echt warm voor lopen.
Wie weet toch een keer met vriendin Rita naar München. Zij is er klaar voor. Aleen de strik dan aan de goede kant,(rechts) want ze is al bezet.

Muizeholletje?

Tijdens een van mijn wandelingen afgelopen week in het bos (die keer dus dat ik mijn fototoestel had meegenomen) zag ik ineens een behoorlijk kleurverschil tegen een heuveltje aan. ( Beetje vreemde zin, maar ik weet niet zo goed hoe ik het anders moet zeggen) Toen ik nog eens goed keek zag ik dat iets een holletje aan het graven was. Gezien de afmeting van de opening ga ik uit van een muis.
Het was dus een gelukje dat ik het zag, want inmiddels is het uitgegraven zand ook gedroogd en kan ik het holletje niet terug vinden. Hoeft ook niet als het muisje het maar wel kan!

Warm

Bij iedereen is zo langzaam aan bekend dat de zomer dit jaar in september en oktober valt. Het is warm en alleen aan de avonden en de mist in de ochtend merk je dat het toch anders is dan vorige jaren.
In de winkels merk je daar niets van. De uitverkoop is zo goed als achter de rug,al proberen een aantal winkels toch nog wat zomerspullen te slijten, en de wintercollecties komen binnen.
In ons tuincentrum is het precies zo en omdat onze houten ligstoel zijn beste tijd heeft gehad gingen we afgelopen zaterdag kijken of ze nog een of twee pretig geprijsde ligstoelen haden voor zondag.
Helaas lukte dat niet, maar men was druk bezig met de kerstafdeling. Toen we deze Eland zagen staan leek het ons leuk om die voor het schip mee te nemen voor de kerstreizen om bij de ingang te zetten. Bij navraag wat hij moest kosten, bleek dat hij ook nog kon zingen en dansen, en daarbij zijn mond beweegt. Het hoofd van de afdeling kwam er ook nog bij en er was nog een verrassing. Er hoort een microfoon bij en wanneer je daar door praat beweegt zijn mond ook.
Leuk dus om uit het zicht te gaan staan en de gasten persoonlijk te verwelkomen of deze Rudolf het afscheidspraatje op vrijdagavond te laten doen. Mochten wij de enige zijn die dit een geweldig idee vinden ( en de andere bemanningsleden niet) dab komt hij weer terug en hebben wij er vast ook veel plezier van.

Helende handen

Bij onze Rumble ontdekten we tijdens de vakantie een open plekje in zijn hals. Een andere halsband (tuigje) gekocht zodat bij het uitlaten er niets meer langs schuurde. Maar helaas het bleef er vervelend uitzien en dus toch maar even naar de dierenarts. Het bleek een soort exceem te zijn en daarvor kreeg hij een injectie, pillen en een tube zalf en wij een lichtere portemonnee.
Drie keer per dag moest het plekje worden ingesmeerd. Meestal worden dit soort klusjes door mij gedaan maar afgelopen weekend nam Ron deze taak op zich. En.... het wondje is nu mooi dicht. Of het nu komt door het smeren van Ron, of dat we langgenoeg gesmeerd hebben zullen we nooit weten.

Herfst

Hoewel de temperatuur anders doet vermoeden, is het wel degelijk herfst.
Je merkt het aan een aantal zaken, zoals het vochtige gras, het vroeger donker worden en natuurlijk in de natuur.
Wanneer je 's morgens door het bos loopt zie je een aantal zaken die je in de zomer beslist niet ziet. Het zijn niet alleen paddestoelen, maar ook de lichtval door de bomen is anders. Bovendien spinnenwebben.Over de heide en tussen de bomen.
Wel oppassen waar je loopt dus, want voor je het weet zit de spin niet meer midden in zijn web, mar in je haar of nek.
Mooie plaatjes levert het wel op, al zal ik proberen een mooier en gaaf spinnenweb te fotograferen.

Living Statatue

In Arnhem wordt elk jaar het wereld kampioenschap "Levende Standbeelden" gehouden.
Iedereen is ze wel eens een keer tegengekomen.
Er waren op deze mooie nazomerdag 3 categoriën waarin gestreden werd, nl. kinderen, amateurs en beroeps.
Met de kinderen had ik eerlijk gezegd wel te doen. Ze stonden op een marktplein in de volle zon en om je dan niet te bewegen.......
Sommeige volwassenen hadden meer geluk, zij stonden in een straat en in de schaduw.
Wie van de volwassenen gewonnen heeft weet ik niet, maar van de kinderen hebben de
"knijpermannetjes"( zie foto) gewonnen. Was ook erg leuk en weer eens wat anders dan al het grijze, al waren die ook geweldig!

sokken

En ineens hingen ze aan het huis van de overburen.... Sokken. En niet gewoon een paar meer heel veel. Een leuk gezicht maar wat zou de dieper liggende gedachte daarachter zijn ? (Als die er natuurlijk is)
We kregen de kans om het te vragen en de betekenis is dus..... Er wordt een man 25 jaar die nog niet getrouwd is.
Bij een vrouw zijn het vaak (lege) pakjes sigaretten of kleine (evenzo leeg) flesjes.
Hier in Duitsland wordt zowiezo veel werk gemaakt van bijzonder verjaardagen. Grote borden in de tuin met de leeftijd erop, bijvoorbeeld bij 16,18 en daarna de "ronde" verjaardagen.
Toch doet niet iedereen er aan mee er zijn er ook die stilletjes op vakantie gaan.

Reinhard Mey

Reinhard Mey, in Nederland vooral bekend van zijn lied "Gutennacht Freunde"en "Als de dag van toen".
Maar deze man heeft meer mooie songs geschreven en gezongen. In Duitsland wordt veel muziek gemaakt,maar dat is meestal niet aan mij besteed. Vooral wanneer het een liedje is waarop meegeklapt kan worden. Dat doen de toeschouwers dan ook volop en dat is voor mij een reden, dat als ik er al naar kijk, weg te zappen.
Bij Reinhard is dat niet het geval want met alleen een gitaat weet hij in de "Alte Werft"in Papenburg drie uur lang de zaal stil te houden (nou ja op het applaus na dan) en te boeien.
Niet alleen lieve liedjes worden er ten gehore gebracht ook kritische, eigelijk meer protestsongs. Erg indrukwekkend en mooi.
Het was elf jaar geleden vertelde hij dat hij voor het laatst in het Emsland was, maar hij heeft beloofd dat het nu niet zo lang zal duren voordat hij weer komt.

Ik hoop dat het dan weer lukt om een kaartje te bemachtigen

Vaarvakantie

Afgelopen week hadden wij een boot gehuurd om te gaan varen in Overijssel en Friesland. Dat was vooral erg leuk voor Ron, want die zit anders nooit op het water en dit was dus weer eens wat anders.
Helaas.... Het weer zat niet echt mee, al was het wel droog tussen de buien door! Nadat we de eerste nacht in Langweer hadden doorgebracht ging het de volgende dag richting Lemmer. Ook daar was er zowel boven als onder het scheepje water. Jammer, vooral omdat Klaas en Marco ook kwamen buurten. Het was ondanks dat erg gezellig en leverde wel een mooi oer hollands plaatje op met mooie luchten.

OPROEP!

Toen ik net terugkwam uit Lathen, sprak ik onze buurman Johannes. We kregen het even over onze Blogs en dat het de laatste tijd wat rustig was met stukjes schrijven.
Tussen neus en lippen vertelde hij dat het goed ging met de katjes. Op mijn vraag welke?, vertelde hij erover en dat hij er over geschreven had op zijn blog,
Thuisgekomen natuurlijk gelijk lezen en dan wordt het toch wel wat koud om je hart en voel je toch wel aardig wat woede opkomen. Wie doet nou zoiets??? Het moeten hele rare en vreemde mensen zijn, want het gezegde is "wie niet van dieren houdt, houdt ook niet van mensen".

Ik weet zeker dat Johannes het niet erg vindt dat ik zijn stukje gestolen/gekopieerd heb, want wie weet helpt het om een goed tehuis voor deze schatjes te vinden. Ik breng jullie graag in contact met Johannes!!!









Dierenleed
Sinds twee dagen heeft iemand twee jonge rode katjes `verloren` in onze straat. De diertjes zitten daar zonder eten en drinken de hele dag in deze boom.


Het zijn geen wilde katten want ze komen gelijk naar mij toe als ik in de buurt van die boom kom.

Ik heb deze foto`s ook naar de Ems-Zeitung gemaild met een verhaaltje erbij, in de hoop dat ze er een berichtje in de krant van willen maken.

Natuurlijk geef ik ze eten en drinken maar helaas kan ik ze niet meenemen naar huis.

Zijn er onder mijn trouwe lezers nog liefhebbers om een of allebei katjes in huis te nemen dan breng ik ze graag.

Met uitzondering van mijn trouwe volgers in Curacao.

Zijn ze niet mooi, lief, leuk etc. etc.?

Al enige tijd waren wij (ik) van plan om mooie foto's van ons hondenstel te laten maken. Het kwam er steeds niet van.
Tot.... Rita spontaan langs kwam en in de loop van het gesprek voorstelde om foto's te gaan maken. Ze had de spullen (denk aan lampen, lens etc.) nog in de auto liggen.

Zo gezegd zo gedaan. Terwijl ik het na een half uurtje zat was, ging zij maar door.
Het valt niet mee om twee honden te laten poseren en dan zeker niet wanneer je ze ook nog samen op de foto wilt hebben.
Het is gelukt en de resultaten mogen er zijn. Ze staan nu in de hut van Ron en hangen bij mij aan de muur.

Ronalds trots

In Hongarije blijven we aan het klussen. Dit jaar is er aan de voorkant(straatkant) natuursteen tegen de onderkant gekomen. Dit om te voorkomen dat er bij hevige sneeuwval en daardoor hopen sneeuw tegen de muur, het water naar binnenslaat en daar schimmel o.i.d. veroorzaakt. Dit is een langdurig werkje omdat het platte stenen zijn met verschillende vormen.
Onze hongaarse buurman wist wel iemand die dat kon doen en afgesproken was, dat wanneer we in juni kwamen het (bijna) klaar zou zijn.
Dat klopte en het ziet er, zeker nadat Ron ook nog nieuw witsel etc. heeft aangebracht, weer keurig uit.
Er bleven wat stukjes steen over en Ron dacht, wat hij kan, kan ik ook.
Het opstapje naar de voordeur moest het ontgelden en zie het resultaat!
Het is een waar kunststukje geworden en zoals dat dan ook hoort gesigneerd door de maker....

er zijn nog eerlijke mensen!!

Tijdens ons verblijf in Biberwier maakten we ook een uitstapje naar Garmisch-Partenkirchen. Na, natuurlijk, de skischans te hebben bewonderd gingen we ook de stadjes bekijken en in de etalage van een bloemenzaak kwamen we deze mededeling tegen.
Ongelofelijk toch? Nu maar hopen dat de betreffende man niet iets had goed te maken met zijn vrouw of vriendin en verder nooit een bloemetje meeneemt, want dan kan het lang duren voor hij zich meldt.

Alpspix

Op ons lijstje van bezienswaardigheden stond ook de Alpspix. Dat is een soort springplank (maar dan anders) boven het dal. Wanneer je door het rooster naar beneden kijkt wordt je toch wel een beetje wiebelig. Maar ook hier geldt dan, net als in het leven", "Vooruit kijken!"
Om er te komen kan je natuurlijk te voet gaan, maar wij gaven toch de voorkeur aan de lift. Alleen... hoe zou dat met de honden gaan....

Zoals eigenlijk met alles waar je ze mee naar toe neemt, geen probleem. Ze gaan zitten/liggen en doen aan alles mee. Het rooster hebben we zie niet mee opgenomen. Dat is niet zo fijn voor de pootjes, maar ook dat was geen probleem, Marco heeft hoogtevrees en had net zichzelf overwonnen door met de lift mee te gaan. Dat was genoeg voor die dag en hij genoot vanaf de berg van het uitzicht.

Mannen.......

Na het ontbijt en de Kaffee mit Kuchen werd besloten om met de kinderen de verjaardag verder te vieren met een afdaling op de Zomerrodelbaan van Biberwier.

De eerste afdaling ging voor iedereen prima, dus werd er overmoedig besloten om nog een tweede keer te gaan. De allerkleinsten bij een van de ouders of ooms voorop en de anderen zelfstandig.
Bij terugkomst van Marco bleek, in tegenstelling tot de eerste keer, zijn hoofd niet meer zo gaaf te zijn als anders. Hij was uit de bob gevallen en behoorlijk gehavend. Schaafwonden op hoofd, been en arm. Het deed al zeer als je er naar keek, dus we konden ons voorstellen hoe het voor hem was.
Na een bezoek aan de eerste hulp ging de vakantie toch verder, maar voor Marco toch wat minder soepel als verwacht. Tot overmaat van ramp is de boel ook nog gaan ontsteken, dus zit hij nu aan de anti biotica, in de ziektewet en valt de vakantie voor zowel hem als Klaas in het water. jammer. Wij verwachten en weten eigenlijk wel zeker dat rodelen niet meer op zijn agenda komt te staan!