Jagen?

We hadden al wel wat knallen gehoord, maar met de jaarwisseling voor de deur dachten we dat het wat verdwaalde nederlanders waren die al met vuurwerk bezig waren, maar het was anders. Jagen!

Nu ben ik geen echte grote tegenstander van jagen, maar wat ik net zag! Hier bij ons in het bos net buiten de woonwijk kwamen we ineens "jagers"tegen. Dat wil zeggen, er was een stuk omsingeld van ongeveer 1 kilometer en daar stond dus om de tweehonderd meter iemand met een geweer. (Plus een hoed op met een oranje band zodat ze elkaar niet zouden afschieten.) Eventueel wild heeft dan dus geen kans en dat is niet eerlijk vind ik. Wanneer je als man je oerdrift wilt volgen wat betreft jagen op dieren OK, maar dan wel eerlijk en niet op deze manier. Wij zagen het reetje staan en als het verstandig is bleef het op zijn plek, maar ik heb er een hard hoofd in.
Onze buurman van twee huizen verder stond er ook bij, en zal misschien van het vlees eten. Het vlees zal een nare bijsmaak hebben en dat geldt vast niet alleen voor mij alleen.

winterse Sandy

Nu is de winter niet echt mijn favoriete seizoen, maar ja je ontkomt er niet aan. Je kunt natuurlijk gaan overwinteren, maar dan moet je tegenwoordig wel erg ver weg, want Spanje of Canarische eilanden zijn momenteel ook niet meer zonzeker of sneeuwvrij.
Nou is er verschil tussen de ene en de andere winterdag. Een witte wereld, wel koud maar met een zonnetje is goed door te komen en dan is het zowaar prettig om te wandelen. Maar helaas. Er zijn ook andere dagen en ook dan wil je hond (vooral dan, natuurlijk) er graag even uit.
Dus warm aankleden, inclusief muts en handschoenen en naar buiten. Het sneeuwde (en was koud) maar het leverde wel dit mooie plaatje van Sandy op!

beeld in Neuwied

Na ons gezellige avondje uit,kwam voor Ron nog even de harde werkelijkheid. Er moest nog gevaren worden. Welliswaar de laatste dagen van dit seizoen(en daarna het schip naar Utrecht brengen voor de winterstop) maar toch.
Afgesproken was, dat ik hem zou wegbrengen zodat zijn auto niet mee aan boord hoefde.
Zo gezegd zo gedaan, dus op naar Neuwied waar het schip 's middags zou liggen.
We waren er wat te vroeg, dus even het stadje in waar, zoals in de meeste plaatsen in Duitsland, een kerstmarkt was/is.
Erg knus en gezellig.
Op de terugweg naar de Rijnkade, zagen wij dit beeld staan. In de zomer is er een waterpartij omheen, maar dat was vanwege het weer nu niet het geval.
Leuk, vonden wij, dat er tekst en uitleg bij stond. Nou zullen deze werkers niet alleen in Neuwied bezig zijn geweest, maar in de meeste plaatsen langs de Rijn, maar leuk is het wel om de herinnering op deze manier hoog te houden.

Youp

Afgelopen dinsdag naar een (try out) voorstelling van Youp van 't Hek geweest.
Ron had er speciaal voor vrij genomen, want deze keer was hij in Stadskanaal en hoefden wij dus niet zo ver te rijden.
Altijd spannend of het weer net zo leuk is als de vorige keren. Vol goede moed dus naar het leuke en knusse Geert Teis theater en afwachten.
Nou het viel zeker niet tegen! Geweldig wat die man iedere keer weet te vertellen. Van behoorlijk grof en ruig naar heel gevoelig.
Ook bleek dat hij een meester in het improviseren is. Na een opmerking van een toeschouwer (over een snipperdag) haakte hij daar meesterlijk op in en kwam er in de loop van de voorstelling nog regelmatig op ludieke wijze op terug. Dit veroorzaakte de nodige lachsalvo's en applaus.
Kortom een avond genieten en wie weet gaan we aan het eind van het seizoen nog een keer om te zien en horen wat er van deze try out aan teksten is overgebleven.

Sebastian and friends

Zoals bekend zijn wij de trotse peetouders van Sebastian. Afgelopen maandag waren we weerbij hem ( en zijn ouders natuurlijk) en waren er kadootjes van de Sint en de kerstman.
Van de Sint kreeg hij (hoe kan het ook anders) een stoomboot. Hij had genoeg "deskundigen" bij de hand want Pappa en Ron varen voor hun beroep en mamma heeft ook de nodige ervaring,
Veel uitleg had deze kenner niet nodig, al mist hij nog net het laatste beetje kracht om de boot ook echt te laten toeteren. Maar dat komt nog wel.( als je goed kijkt zie je een stukje been van pappa dus die zal vast wel geholpen hebben.)

Het spelletje van de kerstman mag nog een maandje wachten, maar dan kan hij ook daar mee spelen.
Spelen doet hij ook met Gaudi en zoals het een echte Golden retriever betaamd is dat een goedzak.
Na alle haar-, oor- en staarttrekkerij rusten de twee heren dan ook gezamelijk uit.

Mooie plaatjes weer....

Foute kerstroos

In mijn jonge jaren vond ik het maar vreemd dat mensen hun huis tijdens de kersttijd versierden met allerlei bomen, planten etc.
Maar ja als je ouder wordt dan ga je daar op een gegeven moment toch in mee en ga je het ook "gezellig" vinden.
Zo krijg je steeds meer spulletjes (bij mij ligt de nadruk op kerstmannetjes) en kan je af en toe ook behoorlijk doorschieten.
Sinds vorige jaar zie ik bij ons in het tuincentrum "foute"kerststerren.
Dus niet de traditionele witte en rode, maar in verschillende kleuren, zoals blauw, groen, oranje en zelfs paars.
Tja , wat doe je dan? Je koopt er dus een.
( Voor degene die het precies wil weten: Het zijn witte kersterren die voorzien zijn van kleurstof en glitters)

Deze week, met een buurvrouw naar Bad Zwischenahn. Haar man had een nieuwe knie gekregen en zoals dat dan hier in Duitsland gaat, mag/moet je daarna nog een aantal weken (drie om precies te zijn) naar een Reha. Dat is de afkorting hier voor een revalidatiekliniek.
Daar wordt dan intensief geoefend en ik moet eerlijk zggen Oscar, de buurman dus, liep inderdaad alweer behoorlijk goed.
Ik had er geen voorstelling van, hoe zoeiets eruit ziet en wat je kan verwachten.
Eerlijk is eerlijk, een luxehotel is er niets bij. Mooie ruime kamer, groot gebouw met alles erop eneraan tot een golfslagbad aan toe.
De kliniek ligt naast het openluchtmuseum en aan het binnenmeer dus ook een plek waar menig hotel jaloers op is.
Jammer dat het erg slecht weer was zodat niet het hele meer bekeken kon worden, maar wel een reden om zeker nog een keer terug te gaan om alles daar eens rustig te bekijken.
Met de buurman gaat alles prima, die komt morgen weer thuis.

Lenie

Enige tijd geleden schreef ik over parachutespringen in mijn jonge jaren. Er waren toen nog niet zo heel veel vrouwen met deze sport bezig en zeker niet veel die na de eerste sprongen doorgingen. Lenie en ik echter wel. We gingen zo ongeveer gelijk op en toen we de kans kregen om met Joep mee naar Elsinore (Cal.) te gaan grepen we die kans dan ook met beide handen aan.We hebben daar een leuke tijd gehad en veel geleerd en eigenlijk kwam voor ons beiden ook zo ongeveer gelijk het tijdstip dat we stopten.
Een zoals het dan gaat in het leven verlies je elkaar uit het oog. We hebben elkaar daarna nog 1 keer gezien en gesproken, maar daarna werd het stil tussen ons.
Wat schetste dus mijn verbazing toen ik via Hyves, begin dit jaar, een berichtje van haar kreeg. Gelijk gebeld en afgesproken om elkaar snel te ontmoeten. Dat is deze zomer kort geweest op haar vakantiestek in Renesse, maar afgelopen maandag was ze dan hier. Alsof we elkaae pas nog gezien hadden! We zijn nog lang niet bijgepraat dus dat krijgt zeker een vervolg.
Lenie is erg handig met computers etc. en ze stuurde mij dus dit filmpje.
Erg leuk! Kan nu ook eens zien hoe Sandy en ik samen zijn.

kerstmarkt

Wanneer je net als Fem, Rich en Tara in Qatar woont, dan ontbreekt toch echt het kerstgevoel rond deze tijd.
Dit jaar kwamen ze rond deze tijd over, omdat Pa de Vries 80 werd. Toen gelijk maar wat zaken gecombineerd. Scholen kijken in Nederland voor als Tara straks gaat studeren en dan ook maar naar de kerstmarkt in Düsseldorf.
Toen wij dat hoorden, hebben we besloten om dan ook maar naar de kerstmarkt in D'dorf te gaan en gezamelijk daar dan bij te kletsen en in de kerststemming te komen.
Dat laatste lukte niet echt. Er was geen sneeuw, maar er waren wel heel veel mensen en heel veel drink en eettentjes.
Die werden natuurlijk niet overgeslagen. Verder vielen de markten wat tegen. Veel van hetzelfde, de al genoemde eet- en dranktenten en schuifelen om verder te komen.
Na alletwee een kerststal te hebben gekocht hielden we het dan ook voor gezien.
Gezellig was het wel zo met zijn allen en we zien elkaar deze zomer zeker weer.

Giraf

In de buurt van Emmen,langs de snelweg, staat deze giraf.Of het een blijvertje is weet ik niet, maar mooi gemaakt is hij/zij zeker.
Ik ga er van uit dat het de bedoeling is, dat mensen zich realiseren dat er een hele mooie dierentuin in Emmen is, met o.a. ook echte exemplaren.
Die zijn niet zo groot als deze maar die hoef je dan ook niet al van veraf te zien staan.
Het deed ons denken aan Kameroen, waar we ze in het wild hebben gezien en onder de indruk waren van het sierlijke van deze dieren.
Nu wachten op de olifant langs de snelweg want ook die hoort bij onze herinnering