laag water

Momenteel lees je in de krant dat het in de rivieren laag water is. Klopt en ook Ron heeft daar last van. Ze kunnen met de Zonnebloem niet ver de Rijn op, dus wordt de route aangepast en soms een gedeelte in Nederland gevaren.
Nou heb je natuurlijk laag water en laag water maar zo extreem als we in Zwitserland zagen is het gelukkig nog niet. Daar was in deze rivierbedding nauwelijk een drup water te vinden. Je kunt je dan ook nauwelijks voorstellen dat in het voorjaar, als de sneeuw aan het smelten is, het hier een kolkende massa is die zelfs rotsblokken meeneemt.

Venetie

In deze vakantie waren we ook nog in Venetie. Wij niet alleen maar nog heeeel veeeel andere mensen.
Wat een drukte! Er was die dag wel de Regatta (wedstrijd met gondels) maar we hebben begrepen dat er elke dag een massa onderweg is in de nauwe straatjes.
De gondels zijn er alleen maar voor de toeristen en we hebben ook geen enkele gondelier horen zingen dus of dat nu echt zo romantische is...
Verder gaat al het vervoer met motorbootjes en stikt het er van de winkeltjes en kraampjes met souvenirs.
Kortom, leuk om gezien te hebben en de musea en kerken zullen echt het bezichtigen wel waard zijn, maar als we al nog een keer gaan dan op een koude regenachtige dag en dan maar hopen dat de anderen thuisblijven.

Onderweg

Onderweg in Oostenrijk, kwamen op onze toeristische route ineens bij een slagboom en een bijbehorend tolhuisje. We keken vreemd op, maar betaalden en reden door. We kwamen op de Silvretta Hochstrasse en dat was zeker de moeite waard. Het bleek dat er een groot stuwmeer was, waar je via een slingerweg bij uitkwam.
Wij hadde er nog nooit van gehoord, maar gezien de bussen, motors en auto's die bij het restaurant en natuurlijk de bijbehorende souvenirwinkel stonden was het een bekend iets.Het was er frisjes, maar de vergezichten onderweg waren uniek. De vlekken die wij op straat zagen, waren platgereden koeienvlaaien, want ja in een natuurgebied horen natuurlijk geen hekken. Een onverwachte leuke ontdekking zo onderweg.

kontstanz/Luzern

In onze vorige vakantie waren we o.a. in Konstanz, waar Ron op zoek ging naar de houten brug die enige jaren geleden gedeeltelijk is afgebrand, en die daar moest liggen We konden de brug toen niet vinden en het verblijf in deze stad was niet echt gezellig omdat Ron het niet kon uitstaan dat hij het niet kon vinden.
Nu weet ik waarom. De brug die hij bedoelt ligt dus in Luzern! Deze vakantie in de herkansing! En jawel in Luzern reden we er gelijk naartoe. Het was jammer dat het weer niet meewerkte, maar de brug was zeker de moeite waard.
Een groot gedeelte is gelukkig behouden gebleven en het is nog steeds een toeristiche trekpleister.
Kan dus weer een bezienswaardiheid van onz lijstje af.

weer op pad....koekoeksklok

WE waren de afgelopen dagen weer op pad en zijn begonnen in het Zwarte Woud in de buurt van Triberg. Daar is de hoogste waterval van Duitsland en..... de grootste koekoeksklok ter wereld.(Dan heb je het natuurlijk ergens over!)
De waterval hebben we helaas niet gezien, want na een wandeling van een half uur bergafwaarts waren we er nog niet (bij het uitzichtspunt) en aangezien je het hele stuk ook weer bergopwaarts moet, en dat niet onze sterkste kant is, het er dus maar bij gelaten. We geloven het....
Daarna, omdat we toch in de buurt waren, op naar de grootste koekoksklok ter wereld. Nou inderdaad. Het heeft het formaat van een huis, het loopt en werkt precies en is dus werkelijk uniek.
Gelukkig kregen we niet de neiging om zo'n exemplaar in het klein te kopen, maar de bezichtiging van de grootste klok was zeker leuk om te zien. Als je dan hoort dat de maker er zo'n twintig jaar over heeft gedaan besef je dat bij hem de liefde voor deze uurwerken wel erg diep zit......