Jagen?

We hadden al wel wat knallen gehoord, maar met de jaarwisseling voor de deur dachten we dat het wat verdwaalde nederlanders waren die al met vuurwerk bezig waren, maar het was anders. Jagen!

Nu ben ik geen echte grote tegenstander van jagen, maar wat ik net zag! Hier bij ons in het bos net buiten de woonwijk kwamen we ineens "jagers"tegen. Dat wil zeggen, er was een stuk omsingeld van ongeveer 1 kilometer en daar stond dus om de tweehonderd meter iemand met een geweer. (Plus een hoed op met een oranje band zodat ze elkaar niet zouden afschieten.) Eventueel wild heeft dan dus geen kans en dat is niet eerlijk vind ik. Wanneer je als man je oerdrift wilt volgen wat betreft jagen op dieren OK, maar dan wel eerlijk en niet op deze manier. Wij zagen het reetje staan en als het verstandig is bleef het op zijn plek, maar ik heb er een hard hoofd in.
Onze buurman van twee huizen verder stond er ook bij, en zal misschien van het vlees eten. Het vlees zal een nare bijsmaak hebben en dat geldt vast niet alleen voor mij alleen.

winterse Sandy

Nu is de winter niet echt mijn favoriete seizoen, maar ja je ontkomt er niet aan. Je kunt natuurlijk gaan overwinteren, maar dan moet je tegenwoordig wel erg ver weg, want Spanje of Canarische eilanden zijn momenteel ook niet meer zonzeker of sneeuwvrij.
Nou is er verschil tussen de ene en de andere winterdag. Een witte wereld, wel koud maar met een zonnetje is goed door te komen en dan is het zowaar prettig om te wandelen. Maar helaas. Er zijn ook andere dagen en ook dan wil je hond (vooral dan, natuurlijk) er graag even uit.
Dus warm aankleden, inclusief muts en handschoenen en naar buiten. Het sneeuwde (en was koud) maar het leverde wel dit mooie plaatje van Sandy op!

beeld in Neuwied

Na ons gezellige avondje uit,kwam voor Ron nog even de harde werkelijkheid. Er moest nog gevaren worden. Welliswaar de laatste dagen van dit seizoen(en daarna het schip naar Utrecht brengen voor de winterstop) maar toch.
Afgesproken was, dat ik hem zou wegbrengen zodat zijn auto niet mee aan boord hoefde.
Zo gezegd zo gedaan, dus op naar Neuwied waar het schip 's middags zou liggen.
We waren er wat te vroeg, dus even het stadje in waar, zoals in de meeste plaatsen in Duitsland, een kerstmarkt was/is.
Erg knus en gezellig.
Op de terugweg naar de Rijnkade, zagen wij dit beeld staan. In de zomer is er een waterpartij omheen, maar dat was vanwege het weer nu niet het geval.
Leuk, vonden wij, dat er tekst en uitleg bij stond. Nou zullen deze werkers niet alleen in Neuwied bezig zijn geweest, maar in de meeste plaatsen langs de Rijn, maar leuk is het wel om de herinnering op deze manier hoog te houden.

Youp

Afgelopen dinsdag naar een (try out) voorstelling van Youp van 't Hek geweest.
Ron had er speciaal voor vrij genomen, want deze keer was hij in Stadskanaal en hoefden wij dus niet zo ver te rijden.
Altijd spannend of het weer net zo leuk is als de vorige keren. Vol goede moed dus naar het leuke en knusse Geert Teis theater en afwachten.
Nou het viel zeker niet tegen! Geweldig wat die man iedere keer weet te vertellen. Van behoorlijk grof en ruig naar heel gevoelig.
Ook bleek dat hij een meester in het improviseren is. Na een opmerking van een toeschouwer (over een snipperdag) haakte hij daar meesterlijk op in en kwam er in de loop van de voorstelling nog regelmatig op ludieke wijze op terug. Dit veroorzaakte de nodige lachsalvo's en applaus.
Kortom een avond genieten en wie weet gaan we aan het eind van het seizoen nog een keer om te zien en horen wat er van deze try out aan teksten is overgebleven.

Sebastian and friends

Zoals bekend zijn wij de trotse peetouders van Sebastian. Afgelopen maandag waren we weerbij hem ( en zijn ouders natuurlijk) en waren er kadootjes van de Sint en de kerstman.
Van de Sint kreeg hij (hoe kan het ook anders) een stoomboot. Hij had genoeg "deskundigen" bij de hand want Pappa en Ron varen voor hun beroep en mamma heeft ook de nodige ervaring,
Veel uitleg had deze kenner niet nodig, al mist hij nog net het laatste beetje kracht om de boot ook echt te laten toeteren. Maar dat komt nog wel.( als je goed kijkt zie je een stukje been van pappa dus die zal vast wel geholpen hebben.)

Het spelletje van de kerstman mag nog een maandje wachten, maar dan kan hij ook daar mee spelen.
Spelen doet hij ook met Gaudi en zoals het een echte Golden retriever betaamd is dat een goedzak.
Na alle haar-, oor- en staarttrekkerij rusten de twee heren dan ook gezamelijk uit.

Mooie plaatjes weer....

Foute kerstroos

In mijn jonge jaren vond ik het maar vreemd dat mensen hun huis tijdens de kersttijd versierden met allerlei bomen, planten etc.
Maar ja als je ouder wordt dan ga je daar op een gegeven moment toch in mee en ga je het ook "gezellig" vinden.
Zo krijg je steeds meer spulletjes (bij mij ligt de nadruk op kerstmannetjes) en kan je af en toe ook behoorlijk doorschieten.
Sinds vorige jaar zie ik bij ons in het tuincentrum "foute"kerststerren.
Dus niet de traditionele witte en rode, maar in verschillende kleuren, zoals blauw, groen, oranje en zelfs paars.
Tja , wat doe je dan? Je koopt er dus een.
( Voor degene die het precies wil weten: Het zijn witte kersterren die voorzien zijn van kleurstof en glitters)

Deze week, met een buurvrouw naar Bad Zwischenahn. Haar man had een nieuwe knie gekregen en zoals dat dan hier in Duitsland gaat, mag/moet je daarna nog een aantal weken (drie om precies te zijn) naar een Reha. Dat is de afkorting hier voor een revalidatiekliniek.
Daar wordt dan intensief geoefend en ik moet eerlijk zggen Oscar, de buurman dus, liep inderdaad alweer behoorlijk goed.
Ik had er geen voorstelling van, hoe zoeiets eruit ziet en wat je kan verwachten.
Eerlijk is eerlijk, een luxehotel is er niets bij. Mooie ruime kamer, groot gebouw met alles erop eneraan tot een golfslagbad aan toe.
De kliniek ligt naast het openluchtmuseum en aan het binnenmeer dus ook een plek waar menig hotel jaloers op is.
Jammer dat het erg slecht weer was zodat niet het hele meer bekeken kon worden, maar wel een reden om zeker nog een keer terug te gaan om alles daar eens rustig te bekijken.
Met de buurman gaat alles prima, die komt morgen weer thuis.

Lenie

Enige tijd geleden schreef ik over parachutespringen in mijn jonge jaren. Er waren toen nog niet zo heel veel vrouwen met deze sport bezig en zeker niet veel die na de eerste sprongen doorgingen. Lenie en ik echter wel. We gingen zo ongeveer gelijk op en toen we de kans kregen om met Joep mee naar Elsinore (Cal.) te gaan grepen we die kans dan ook met beide handen aan.We hebben daar een leuke tijd gehad en veel geleerd en eigenlijk kwam voor ons beiden ook zo ongeveer gelijk het tijdstip dat we stopten.
Een zoals het dan gaat in het leven verlies je elkaar uit het oog. We hebben elkaar daarna nog 1 keer gezien en gesproken, maar daarna werd het stil tussen ons.
Wat schetste dus mijn verbazing toen ik via Hyves, begin dit jaar, een berichtje van haar kreeg. Gelijk gebeld en afgesproken om elkaar snel te ontmoeten. Dat is deze zomer kort geweest op haar vakantiestek in Renesse, maar afgelopen maandag was ze dan hier. Alsof we elkaae pas nog gezien hadden! We zijn nog lang niet bijgepraat dus dat krijgt zeker een vervolg.
Lenie is erg handig met computers etc. en ze stuurde mij dus dit filmpje.
Erg leuk! Kan nu ook eens zien hoe Sandy en ik samen zijn.

kerstmarkt

Wanneer je net als Fem, Rich en Tara in Qatar woont, dan ontbreekt toch echt het kerstgevoel rond deze tijd.
Dit jaar kwamen ze rond deze tijd over, omdat Pa de Vries 80 werd. Toen gelijk maar wat zaken gecombineerd. Scholen kijken in Nederland voor als Tara straks gaat studeren en dan ook maar naar de kerstmarkt in Düsseldorf.
Toen wij dat hoorden, hebben we besloten om dan ook maar naar de kerstmarkt in D'dorf te gaan en gezamelijk daar dan bij te kletsen en in de kerststemming te komen.
Dat laatste lukte niet echt. Er was geen sneeuw, maar er waren wel heel veel mensen en heel veel drink en eettentjes.
Die werden natuurlijk niet overgeslagen. Verder vielen de markten wat tegen. Veel van hetzelfde, de al genoemde eet- en dranktenten en schuifelen om verder te komen.
Na alletwee een kerststal te hebben gekocht hielden we het dan ook voor gezien.
Gezellig was het wel zo met zijn allen en we zien elkaar deze zomer zeker weer.

Giraf

In de buurt van Emmen,langs de snelweg, staat deze giraf.Of het een blijvertje is weet ik niet, maar mooi gemaakt is hij/zij zeker.
Ik ga er van uit dat het de bedoeling is, dat mensen zich realiseren dat er een hele mooie dierentuin in Emmen is, met o.a. ook echte exemplaren.
Die zijn niet zo groot als deze maar die hoef je dan ook niet al van veraf te zien staan.
Het deed ons denken aan Kameroen, waar we ze in het wild hebben gezien en onder de indruk waren van het sierlijke van deze dieren.
Nu wachten op de olifant langs de snelweg want ook die hoort bij onze herinnering

ramen.

Sinds ongeveer 5 jaar wonen wij (nog steeds) met veel plezier in Neusustrum. Dat is voor ons inderdaad al een lange tijd en we praten nog niet eens over verhuizen.
Normaal gesproken begint het na een jaar of 4/5 bij ons te kriebelen en worden de sites van diverse makelaars bekeken.
Nu niet, maar het kriebelde wel m.b.t. weer een klein verbouwinkje.
Nou is dat niet zo moeilijk bij ons. Ten eerste is niet alles tip,top door de vorige eigenaren achtergelaten (de eerste een aannemer die inmiddels failliet is) (zegt genoeg) en een niet zo handige doe het zelver)
Ten tweede hebben we altijd wel ideetjes en plannen.
We hebben inmiddels al veel veranderd, maar zo af en toe moet er volgens ons toch nog iets gebeuren.
Dit keer dus de ramen in de aanbouw/bibliotheek.
Die waren tot op de grond, maar er zaten geen rolluiken voor en het was niet al te netjes afgewerkt.
Afgelopen maandag begonnen, Oude ramen eruit, metselen zodat er nu ook vensterbaken komen, en nieuwe ramen erin.
Als ervaren en goede mense dat doen een fluitje van een cent.
Nu binnen nog spuiten en schilderen en buiten voegen en we zitten er weer warm en netjes bij!

Verjaardag

Nee, niet die van mij, dat duurt nog wel even. Maar die van de zoon van de kroegbaar hier in ons dorp.
Ik had al wel muziek gehoord, maar dacht dat iemand, op zaterdagmiddag, zijn auto aan het wassen was. Omdat ik het zelf dan ook gezellig vind, om al poetsend met iets vrolijks mee te zingen, dacht ik er verder niet bij na.
Tijdens de wandeling met Sandy, werd de muziek steeds harder en kwam ik voor mijzelf tot de conclusie dat er een feestje in "Zum Post"moest zijn.
Alweer thuis werd de muziek steeds harder en ja hoor, daar kwam de trekker met op de aanhanger het feestvarken met zijn vrienden en vriendinnen.
Zij zaten daar niet zo maar! Gezellig met bier en borrel en de harde muziek.
Hoe lang het allemaal geduurd heeft, weten wij niet maar toen wij 's avonds thuiskwamen was het feest nog in volle gang.

Wij weten dat ronde en dubbele verjaardagen hier extra aandacht van buren en vrienden krijgen, maar gelukkig weten onze buren niet wanneer dat bij ons is. Voor de zekerheid zijn wij op dit soort dagen ook niet thuis en vieren wij die dagen op onze manier.

Robert Long

http://www.youtube.com/watch?v=WBy97AtCS18


Al bijna drie jaar geleden (13-12-2006) is Robert Long op veel te vroege leeftijd overleden.
Ik was en ben een groot fan van deze artiest en heb dan ook al zijn theatershows gezien en ook (bijna) al zijn platen en CD's.
Vanmorgen zat ik even te kijken en luisteren op You Tube en vond een paar prachtige (onbekende) nummers van hem.
Dit nummer (link kopieren en plakken) is een duet met Rob de Nijs,dat na zijn dood is opgenomen tijdens een herdenkingsconcert.
Hoewel ik geen fan ben van Rob de Nijs is dit werkelijk een prachtig nummer van hen beiden. Voor mij echt kippenvel!

Sebastian

Afgelopen week naar Wildenrath geweest. Dat ligt in de buurt van Mönchengladbach en daar woont Sebastian. Natuurlijk niet alleen, want hij is pas 7 maanden. Hij is daar de helft van zijn tijd met mamma alleen en de andere twee weken is pappa er ook.
Pappa vaart en is een oud collega van Ron en Mamma heeft bij Ron gevaren.
Nadat wij bij hun trouwen aanwezig mochten zijn, zijn wij nu de Peetouders van Sebastian.
Een hele eer en daarom wilde ik graag zien hoe uit de kleine baby een klein manneke is geworden. Het is een schatje en buiten dat hadden mamma(Renata) en ik een paar gezellige dagen.
Kortom voor herhaling vatbaar!

speldje

Tijdens de laatste twee reunies van de scholen in Zeven, viel het mij op dat sommige aanwezigen een speldje droegen van een duits/nederlandse vlag. Het waren voornamelijk mensen die in Zeven waren blijven "hangen" en na enige vragen bleek dat die ooit eens te koop waren geweest bij de nederlandse vereniging aldaar.
Omdat ik toch wel erg graag ook zo'n speldje wilde hebben, je woont toch als nederlander in duitsland nietwaar, besloot ik een mailtje naar de vereniging te sturen met de vraag waar deze speldjes te verkrijgen waren.
Er kwam keurig antwoord dat er geinformeerd zou worden en als ik na een half jaar niets gehoord had moest ik nog maar een keer mailen.
Eerlijk gezegd was ik het alweer vergeten (leeftijd?)toen er een mail kwam dat ze niet meer te koop waren, maar dat er iemand bereid was om het aan mij af te staan. Of ik nog belangstelling had.
Nou natuurlijk. Wat schetst mijn verbazing (mijn antwoord was op vrijdag verzonden) dat toen ik 's maandags thuiskwam ik het al in de brievenbus vond. Iemand moest toch deze kant op en kwam het brengen. Helaas was ik niet thuis maar mijn dank werd via de mail aanvaard en sinds die tijd prijkt het dus op mijn jas.

Wat zijn er toch nog lieve mensen.......

Laag water 2

Ron vaart alweer een aantal weken in Nederland vanwege het lage water in de Rijn.Dat zal, zoals het er nu uitziet,voorlopig ook wel zo blijven.
Detleff, de fotograaf van de Zonnebloem in Duitsland, heeft een reportage gemaakt van de lage waterstand.
Normaal gesproken moet het steiger, wat nu op de grond ligt, drijven. Het is bedoeld voor schepen om daar af te meren en dat de gasten dan via dat steiger naar de wal kunnen lopen.
Op de tweede foto is het normaal zo dat het een grote watervlakte moet zijn. De Pfalz(kasteeltje) ligt daar dan midden in. Het is ooit voorgekomen dat men er naar toe kon lopen, dus het kan nog erger.Nu niet gelijk de schuld geven aan "het opwarmen van de aarde"

wespen

Hier in de omgeving worden vogelhuisjes opgehangen, met daarop de naam van degene die het gemaakt/geschonken heeft.
De heer Funke zal nooit gedacht hebben dat er geen volgels maar wespen dit als hun thuisfront beschouwen. Het is indrukwekkend om te zien hoe beetje bij beetje dit wespennest ontstaat. Ben benieuwd hoe het in het voorjaar gaat. Komen er vogels of houden de wespen stand! Wordt vervolgd!

Rood met witte stippen....

In deze tijd van het jaar zie je (bijna) overal paddestoelen.
Eeekhoorntjesbrood, inktzwam, elfenbankjes etc etc.
Natuurlijk ook de bekende vliegenzwam en vanzelf denk je dan aan het kinderliedje:"Op een grote padestoel,rood met witte stippen......"
Ik kijk nog steeds of kabouter Spillebeen er op zit, maar tot nu toe ben ik die (nog) niet tegengekomen.
Het blijft een kleurig gezicht en doet ook denken aan de tijd op de lagere school dat er dan herfstbakjes werden gemaakt, waarmee je dan een prijs kon winnen. Ik weet nog wel dat er dan een hele ochtend of middag les gegeven werd over deze natuurprodukten en volgens mij heb ik ooit (met dank aan mijn vader) een prijsje gewonnen.......

You tube

http://www.youtube.com/watch?v=518XP8prwZo



Normaal gesproken ben ik niet zo gek op mailtjes die doorgestuurd worden, vooral niet als ze met van alles dreigen mocht je besluiten om dit zelf niet te doen.
Maar net kreeg ik deze link doorgestuurd en ik moet zegen GEWELDIG.
Je moet er even voor gaan zitten, maar de acht minuten die dit filmpje duurt is echt de moeite waard. Wel het geluid er bij aan zetten!

(Even de link kopieren en plakken)

Gisteren vloog ze nog......

Het is op het moment al weer lekker druk met allerlei vogels in de tuin en dan denk je,"binnenkort maar voer gaan halen". Want volgens mijn zus, moet je nu al gaan voeren, dan weet je zeker dat ze de hele winter blijven komen.
Maar dit vogeltje hoeft niets mee. Hij/zij is tegen het raam gevlogen en heeft de klap niet overleefd. Komt vast dat het geen roodborstje is, want die tikt volgens het liedje.

laag water

Momenteel lees je in de krant dat het in de rivieren laag water is. Klopt en ook Ron heeft daar last van. Ze kunnen met de Zonnebloem niet ver de Rijn op, dus wordt de route aangepast en soms een gedeelte in Nederland gevaren.
Nou heb je natuurlijk laag water en laag water maar zo extreem als we in Zwitserland zagen is het gelukkig nog niet. Daar was in deze rivierbedding nauwelijk een drup water te vinden. Je kunt je dan ook nauwelijks voorstellen dat in het voorjaar, als de sneeuw aan het smelten is, het hier een kolkende massa is die zelfs rotsblokken meeneemt.

Venetie

In deze vakantie waren we ook nog in Venetie. Wij niet alleen maar nog heeeel veeeel andere mensen.
Wat een drukte! Er was die dag wel de Regatta (wedstrijd met gondels) maar we hebben begrepen dat er elke dag een massa onderweg is in de nauwe straatjes.
De gondels zijn er alleen maar voor de toeristen en we hebben ook geen enkele gondelier horen zingen dus of dat nu echt zo romantische is...
Verder gaat al het vervoer met motorbootjes en stikt het er van de winkeltjes en kraampjes met souvenirs.
Kortom, leuk om gezien te hebben en de musea en kerken zullen echt het bezichtigen wel waard zijn, maar als we al nog een keer gaan dan op een koude regenachtige dag en dan maar hopen dat de anderen thuisblijven.

Onderweg

Onderweg in Oostenrijk, kwamen op onze toeristische route ineens bij een slagboom en een bijbehorend tolhuisje. We keken vreemd op, maar betaalden en reden door. We kwamen op de Silvretta Hochstrasse en dat was zeker de moeite waard. Het bleek dat er een groot stuwmeer was, waar je via een slingerweg bij uitkwam.
Wij hadde er nog nooit van gehoord, maar gezien de bussen, motors en auto's die bij het restaurant en natuurlijk de bijbehorende souvenirwinkel stonden was het een bekend iets.Het was er frisjes, maar de vergezichten onderweg waren uniek. De vlekken die wij op straat zagen, waren platgereden koeienvlaaien, want ja in een natuurgebied horen natuurlijk geen hekken. Een onverwachte leuke ontdekking zo onderweg.

kontstanz/Luzern

In onze vorige vakantie waren we o.a. in Konstanz, waar Ron op zoek ging naar de houten brug die enige jaren geleden gedeeltelijk is afgebrand, en die daar moest liggen We konden de brug toen niet vinden en het verblijf in deze stad was niet echt gezellig omdat Ron het niet kon uitstaan dat hij het niet kon vinden.
Nu weet ik waarom. De brug die hij bedoelt ligt dus in Luzern! Deze vakantie in de herkansing! En jawel in Luzern reden we er gelijk naartoe. Het was jammer dat het weer niet meewerkte, maar de brug was zeker de moeite waard.
Een groot gedeelte is gelukkig behouden gebleven en het is nog steeds een toeristiche trekpleister.
Kan dus weer een bezienswaardiheid van onz lijstje af.

weer op pad....koekoeksklok

WE waren de afgelopen dagen weer op pad en zijn begonnen in het Zwarte Woud in de buurt van Triberg. Daar is de hoogste waterval van Duitsland en..... de grootste koekoeksklok ter wereld.(Dan heb je het natuurlijk ergens over!)
De waterval hebben we helaas niet gezien, want na een wandeling van een half uur bergafwaarts waren we er nog niet (bij het uitzichtspunt) en aangezien je het hele stuk ook weer bergopwaarts moet, en dat niet onze sterkste kant is, het er dus maar bij gelaten. We geloven het....
Daarna, omdat we toch in de buurt waren, op naar de grootste koekoksklok ter wereld. Nou inderdaad. Het heeft het formaat van een huis, het loopt en werkt precies en is dus werkelijk uniek.
Gelukkig kregen we niet de neiging om zo'n exemplaar in het klein te kopen, maar de bezichtiging van de grootste klok was zeker leuk om te zien. Als je dan hoort dat de maker er zo'n twintig jaar over heeft gedaan besef je dat bij hem de liefde voor deze uurwerken wel erg diep zit......

beetje dom....

Dinsdag, na boodschappen doen in Lathen ging het lampje van de reservetank branden, dus toch maar hier in Duitsland getankt. Normaal doen we dat met een diesel in Nederland, want dat scheelt aanzienlijk. Maar sinds ondergetekende een keer is overkomen dat vlak na het aanflitsen van het lampje, ze ook gelijkl stilstond rijdt dat niet echt prettig.
Daarna naar huis en gisterenmiddag op weg naar ter Apel, voor de wekelijkse markt.
De auto deed wel vreemd (stotteren) en na de ontdekking dat er nog een brief thuislag die gepost moest worden, rechtsomkeerd gemaakt.
Wat zou het kunnen zijn dat die auto zo vreemd doet? Ineens een flits. Had zoiets gehoord van Janny, die ipv diesel dus benzine in de tank had gegooid.
Dus de garage/buurman gebeld en die heeft vanmorgen de auto meegenomen. Waarschijnlijk valt het allemaal wel mee.
Eeen beetje dom en dat is niet alleen door mij geconstateerd......








Verschil


Er zijn mensen die beweren dat ze liever een ster in de voorruit hebben dan een op de motorkap. Dat moeten ze natuurlijk zelf weten. Daar wilde ik het eigenlijk ook niet over hebben.

Er zijn mensen die beweren dat mannen maar een ding tegelijk kunnen, vrouwen daarentegen kunnen meerdere dingen tegelijk.

Een voorbeeld:
Mannen tanken brandstof voor hun auto en hebben daar alle aandacht bij nodig.
Vrouwen tanken brandstof en bedenken ondertussen wat er vanavond op tafel moet komen, welke boodschappen moet ik daarvoor nog doen.

Bij de meeste tankstations kun je tegenwoordig alleen nog maar benzine en diesel tanken.
Hoe moeilijk kan dat zijn.
De autofabrikant heeft er ( voor de vrouwen?) ook nog een letter D op de achterklep gemaakt. Dat houdt in D=Diesel


Als je dan toch nog benzine tankt..............

Ik heb nog een tip:
let niet op het gras tussen de stenen bij de buren.
let liever op dat je de goede brandstof tankt.


Wie de schoen past................................

Geplaatst door emsland-life op donderdag, augustus 27, 2009 1 reacties
woensdag 19 augustus 2009

Wat gingen we doen?

Ik heb nu al een paar stukjes over Zeeland geschreven, maar de reden waarom we die kant opgingen nog steeds niet genoemd. Cor, een schoolvriend van Ron, was 50 geworden en daar wilde zijn vrouw wat extra aandacht aangeven. In plaats van hun verjaardagen samen te vieren zou dit jaar alleen Cor in het zonnetje gezet worden. Wat hij niet wist, was dat Yvonne veel meer mensen had uitgenodigd dan anders. Het was voor hem dan ook een grote verrassing dat er familie van ver kwam, maar hij wist ook niet dat wij kwamen.
Voor Ron was er ook het weerzien met oude bekenden, waarvan hij sommige niet herkende maar later wel gezellig oude herinneringen zat op te halen. Al met al een geslaagd weekend dus.